Поўха Маскве і пернікі ад Еўропы
Ужо і замшэлым фанатам відавочна, што праект «братняй інтэграцыі» сканаў. У штучны «дзень яднання народаў Беларусі і Расіі» Брусель прапанаваў сінявокай рэспубліцы альтэрнатыву — паскорыць рэінтэграцыю ў еўрапейскую сям'ю. Піша Аляксандр Класкоўскі.
Нават колішнім фанатам «братняй інтэграцыі» абсалютна зразумела, што саюзны праект памёр. Напярэдадні «дня яднання народаў Беларусі і Расіі» — штучнага, як пластмасавыя кветкі, свята, якое начыста страціла сувязь з рэальнымі працэсамі, — Мінск і Масква спадцішка абмяняліся поўхамі.
А вось Еўрапарламент у гэты дзень прапанаваў кіраўніцтву сінявокай рэспублікі «паскорыць працэс рэінтэграцыі Беларусі ў еўрапейскую сям`ю дэмакратычных краін». Абяцаны канкрэтныя бонусы. Карацей, інтэграцыйны вектар для Мінска павярнуўся цяпер на 180 градусаў.
Спачатку пра поўхі. Масква вуснамі ананіма з Мінфіна даволі з'едліва заявіла: крэдыту на сто мільярдаў нашанскіх рублёў не чакайце! І так, маўляў, запазычылі шмат.
Па чыстым супадзенні гэтыя крыўдныя выказванні былі растыражаваны якраз пасля таго, як стала вядома, што ў праекце парадку дня вясновай сесіі беларускай Палаты прадстаўнікоў няма прынцыповага для Крамля пытання аб прызнанні Паўднёвай Асеціі ды Абхазіі.
У сваю чаргу, поўхай для Масквы стала выдаленне пяці расійскіх тэлеканалаў з беларускіх кабельных сетак. У белакаменнай такога першакрасавіцкага гумару не зразумелі і сталі чыста канкрэтна высвятляць пытанне праз МЗС і пасольства ў Мінску. Тым болей што беларускія прадстаўнікі блыталіся ў паказаннях і вылучалі веер матываў. Хтосьці ўпіраў на тое, што «авёс цяпер дарагі», то бок нібыта пераважыла жаданне зэканоміць. А хтосьці вінаваціў трапіўшыя пад сякеру тэлеканалы ў парушэнні беларускага заканадаўства (маўляў, рэкламавалі тытунь, алкаголь і эротыку).
Уедлівыя незалежныя каментатары, са свайго боку, звярнулі ўвагу на тое, што выкіндэс — таксама, канешне, па чыстым супадзенні — закрануў каналы, якія ў апошні час лезлі ў асабістае жыццё беларускага афіцыйнага лідэра і спрабавалі вучыць яго дыпламатычнаму пратаколу.
А наогул, трэба сказаць, гэта той выпадак, калі нацыянальна свядомая апазіцыя не стала ўзнімаць шум наконт парушэння права на інфармацыю.
Не сакрэт, што гіпертрафіраваная прысутнасць электронных СМІ вялікай суседкі ў інфармацыйнай прасторы Беларусі даўно ёсць раздражняльнікам як для кіроўных вярхоў, так і для іх унутраных апанентаў.
Апошнія крытыкуюць уладу па-свойму: маўляў, памянялі шыла на мыла — запусцілі ў кабель «меней злосныя» маскоўскія каналы, хаця на добры лад даўно пара замест іх даваць украінскія, польскія, Бі-бі-сі і г.д.
Ну а зварот каўказскіх рэспублік, як паведаміў спікер ніжняй палаты Уладзімір Андрэйчанка, знаходзіцца на разглядзе профільнай парламенцкай камісіі. І, хутчэй за ўсё, чулыя да подыхаў з прэзідэнцкай Адміністрацыі дэпутаты будуць спяшацца павольна.
Ёсць нават храналагічная вяха: 7 траўня. У гэты дзень пройдзе ўстаноўчы саміт новай праграмы ЕС «Усходняе партнёрства». У саму праграму ўжо запрасілі Беларусь, а на саміт могуць запрасіць Аляксандра Лукашэнку.
Паедзе ён ці не, пытанне пакуль адкрытае. Але псаваць Захаду настрой прызнаннем Паўднёвай Асеціі і Абхазіі напэўна не разгоніцца як мінімум да гэтай даты.
Тым болей што ўжо ёсць першы плён разрадкі напружанасці. На падыходзе другая транша крэдыту МВФ (заадно і сігнал крамлёўскім: на вас свет клінам не сышоўся!), ідуць перамовы — натуральна, таксама пра грошы — з Сусветным банкам. Карацей, раскручваем пакрысе буржуінаў!
Брусель разглядае «Усходняе партнёрства» як тонкі план уцягвання сінявокай рэспублікі ў еўрапейскі кантэкст. Унутраныя праціўнікі Лукашэнкі ўжо не першы год скандуюць «Беларусь — у Еўропу!». І многія мяркуюць, што мяккая сіла Захаду можа стаць больш дзейснай, чым ранейшыя шпілечныя ўколы візавых санкцый супраць дзеячаў рэжыму.
Ну а ўлады спадзяюцца выкалупаць з праекта, як разынкі з булкі, фінансава-эканамічныя выгады. І ціха пасылаць Еўропу па прызначэнні ў пытаннях дэмакратыі і правоў чалавека, аб якіх мякка нагадаў у сваёй свежай рэзалюцыі Еўрапарламент.
Вынік гэтай схваткі стратэгій не відавочны. Еўропа лічыць сябе хітрай, але і беларускае начальства налаўчылася ў інтэграцыйных гульнях на ўсходнім напрамку. У Маскве толькі пасля дзесяцігоддзя «яднання» зразумелі, што іх банальна «разводзілі на бабкі». Цяпер афіцыйнаму Мінску самы час развярнуць выпрабаваны «інструмент для разводкі» на 180 градусаў.
Каментары