На месцы братоў Янукевічаў з Фронту я б зьвязаўся з украінскім премьерам Віктарам Януковічам, адмачыў бы, што яны яму далёкія родзічы і могуць паўздельнічаць у яго праекце адраджэння вёскі Янукі. Януковіч мае намер адрадзіць свае фамільнае гняздо вёску Янукі за кошт перасяленьня туды ўсіх беларускіх Януковічаў і інвестыцый (мова ідзе пра некалькі дзесяткаў тысяч баксаў). Чаму б фронтаўцам не захапіць праект? Уяўляеце - прыезжае «праффессар» праз некалькі гадоў у Янукі, а там –штаб апазіцыі. А бацька нічога зрабіць ня можа. Не будзе ж ён сапсаваць адносіны з антыаранжавымі.
Актывісты новага крымлёўскага праекту – «Справедлівая Расея» атрымалі у народзе мянушку «эсеры». Ці не пастаўлены на гэтым крыж намерам часткі айчынных левых адрадзіць легендарную беларускую партыю эсэраў і выкарыстовываць яе брэнд і гістарычную спадчыну для сваёй раскруткі. Гэтым вельмі прадуктыўна займаюцца дашнакі ў Арменіі. Цяпер толькі даведаюцца, што ты эсэер цябе адразу зкажуць: «вау, як крута! Вы, кшталту таксама Крэмль на бабло разводзіце?»
Цікава як пракаментуе факт сьмерці Піначэта сп. Сярэдзіч? Тупы антыпіначэтаўскі прагон стане поўным фарсам. У свой час, здаецца ў 98-ым, «Народная воля» наехала на брытанцаў за тое, што тыя арыштавалі экс-дыктатара ў Лёндане. Тады яшчэ модна было сімпатызываць усім, хто мачыў камуністаў і левых. Зараз – ужо непаліткаррэктна. Раю Сярэдзічу - зрабіць наступную фішку:»так, мы падтрымлівалі Піначэта ў 98-ым, аднак гэта быў тактычны крок, таму што тады лёс дэмакратыі ў Чылі яшчэ не быў вызначаным і дэмакратам для агітацыі быў патрэбны хадзячы сымбаль усяго негатыўнага, нейкі «доктар злосьць». Таму Піначэт павінен быў быць у Чылі. Цяпер дэмакратыя канчаткова перамагла і мы можам шчыра зказаць, што Піначэт – кака». Можа праканае.
Любімы Tageszeitung пакрыўдзіўся : у 2005 годзе адзначылі 200-ую гадавіну нараджэньня Ганса Андэрсена. Галоўным прадвігам і андэрсанаведаў стала версія, што велікі казачнік быў латэнтным «блакітным». Аднак, і гэта крыўдзіць газэтчыкаў, падчас новых пастановак паводле яго твораў ніводны рэжысёр пакуль што не ўзяў гэтую акалічнасьць пад увагу. Уявіў сябе «Снежную каралеву» у мадэрновай інтэрпрытацыі. Атрымліваецца, што яна (снежная каралева, якая зкрала Кая), была ён. Прыкольна!
