Палітык года ‑ Аляксандар Мілінкевіч. Рэгіянал‑заходнік прыехаў у сталіцу, за лічаныя месяцы стаў больш папулярны, чым ўсе лідэры апазыцыі разам узятыя. Менавіта ён узьняў беларускае пытаньне на парадку дня Эўропы, на роўных сустракаецца з лідэрамі краін сьвету. Нягледзячы на шырокую падтрымку Мілінкевіча ў рэгіёнах, сталічныя партбосы апазыцыі так і не змаглі пераадолець ўласныя амбіцыі і прызнаць у ім лідара.
Працяг тут
Мужнасьць году ‑ намётавае мястэчка. Некалькі сот чалавек, якія не пабаяліся адчуць сябе свабоднымі і паказаць гэта сьвету.
Імгненьне года – гэты намёт у памяць сакавіцкіх падзеяў не прастаяў на Кастрычніцкай плошчы і хвіліны і быў зьнесены міліцыянтамі ў цывільным
Скандаліст года ‑ Аляксандр Казулін. Пабіўся з Паўлічэнкам, павёў народ штурмаваць спэцпрыёмнік, разьбіў партрэт Лукашэнкі, сеў на 5 год, галадаў 52 дні... І мы ня раз яшчэ пра яго пачуем
Учынак года – галадоўкі. Аўтуховіч, Скрабец, Захожая, Казулін, Малады Фронт, каталікі... Ну і самая масавая – галадоўка пратэстантаў
«Пацук года» – справа «Партнерства». Хворая фантазія пра тое, што рэвалюцыю можна зрабіць з дапамогай дохлага пацука, каштавала пазбаўленьня волі Міколу Астрэйку, Эніры Браніцкай, Аляксандру Шалайку і Цімафею Дранчуку. Потым быў адпраўлены за краты Зьміцер Дашкевіч ‑ лідэр яшчэ адной незарэгістраванай арганізацыі.
Працяг тут
