Daremna dumali, što ad kamunistyčnaha forumu ŭ Miensku dačakacca śviežych idejaŭ — jak ad kazła małaka. Vuń Žares Ałfioraŭ prapanavaŭ: Łukašenku — na Nobela!
Va ŭsiakim razie, žadańnie adździačyć za kamfartabelny pryjom — zrazumiełaje. Amal usiudy ŭ śviecie kamunisty siońnia na marhinesie, a tut u andehraŭnd zahaniajuć akurat ich idejnych supastataŭ. Sapraŭdy, "ia druhoj takoj strany nie znaju…".
Stop, a kamunisty Kalakina? Jany ŭ hetym kantekście ni bohu śviečka, ni čortu kačarha. U raj, to bok na suśvietny forum apalahietaŭ Vialikaha Kastryčnika, kalakincaŭ za apazycyjnyja hrachi nie puskajuć, a ź inšaha boku — ich ža i apazycyjanery-antykamunisty pieklać: čamu nia kajeciesia za hrachi tatalitaryzmu? Karaciej, daŭno tre' było źmianić šyldu!
Tym časam tavaryš Ziuhanaŭ pałymiana raspavioŭ ź mienskaj trybuny, što "ŭ krainie macujecca ŭładnaja vertykal, adabranaje prava hramadzianaŭ vybirać kiraŭnictva rehijonaŭ, ułada nia jdzie na narmalovy kanstruktyŭny dyjaloh z hramadztvam" i trymajecca vyklučna "na infarmacyjnaj ihołcy dy dručkach AMONu".
Karaciej, vielmi ekspresyŭnaje dy metafaryčnaje "mačyłava" sa zhadkaj pra nieabchodnaść dyjalohu. Uražańnie takoje, što pazyčyŭ tezy ŭ Milinkieviča ci Labiedźki:)
Adzin niuans: heta ŭsio — pra Pucinavu Rasieju. I dziela ŭschvaleńnia na takim tle "biełaruskaje madeli" (u jakoj specnaz, pavodle lohiki Ziuhanava, musić prapanoŭvać natoŭpu nie dručki, a eskimo na pałačcy:)
Zrešty, tut usio zrazumieła: ruka ruku myje. Inšaja reč, što siońnia KPRF užo nia maje raniejšaha ŭpłyvu na palityčnaje žyćcio Rasiei i vialikaha pijaru na jaje absiahach biełaruskamu kumiru nia zrobić.
Ale kali panehiryki haściej pravadyru siniavokaj całkam matyvavanyja, to tezy niezaležnych kamentataraŭ: voś, maŭlaŭ, Łukašenka — pierakanany levy, pabudavaŭ adpaviednuju madel i ŭsio takoje — vyklikajuć žadańnie paspračacca.
Ja navat nie pra našumiełaje skasavańnie lhotaŭ. Kładučy ruku na serca, navat nie da kanca razumieju, čamu Łukašenka zavaryŭ kašu z tym niepapularnym zakonam, zrabiŭšy taki padarunak tytulnaj apazycyi. Lhoty byli razmazvańniem pa vialikaj łuście adnaje hramulki masła. Nabor sacyjalnych dabrotaŭ, jaki prapanuje siońnia "dziaržava dla narodu", — heta cacanki dla samych, miakka kažučy, naiŭnych. Nasamreč biełaruskaja madel užo daŭno nabyła rysy dziaržaŭna-aliharchičnaha kapitalizmu. Z cełym bukietam typovych dla takoj systemy źjavaŭ.
Zrešty, što da balšavickich pryncypaŭ, to, addamo naležnaje, na ŭzbrajeńni zastajecca hałoŭny: biaźlitasna dušyć palityčnych vorahaŭ.
