 |
Ryhor Krušyna (sapraŭdnaje imia -- Ryhor Kazak). Naradziŭsia ŭ 1907 h. pad Słuckam, pamior u 1979 h. u ZŠA.
Pieršyja vieršy i apaviadańni ŭbačyli śviet u 1927 h. U tym ža hodzie jon dałučyŭsia da piśmieńnickaha abjadnańnia "Maładniak", siabram jakoha byŭ da jahonaha rospusku ŭ 1932 h. Potym naležaŭ da Biełaruskaha Źviazu piśmieńnikaŭ. Jahonyja tvory, u pieršuju čarhu liryčnyja vieršy, drukavalisia ŭ takich časapisach, jak "Čyrvonaja źmiena", "Savieckaja Biełaruś", "Biełaruskaja vioska", "Roskvit" i "Połymia". U kancy 30-ch jon mieŭ značnyja ciažkaści: była zabaronienaja publikacyja tomu jahonych vieršaŭ, užo padrychtavanaha da druku. U hety čas Krušyna zajmaŭsia hałoŭnym čynam litaraturnymi pierakładami. U 1944 h. jon pakinuŭ Biełaruś; žyŭ spačatku ŭ Niamieččynie, potym u ZŠA. Na emihracyi vydaŭ jašče siem knižak liryčnych vieršaŭ.
- MAIM BRATOM
Jak z dreva ćviet, złaviesny los
Vas razahnaŭ vichrom pa śviecie
I kožny ŭ śviet svoj kryž panios,
Radzimu majučy naŭviecie.
Maje vyhnanyja braty
Až za chrybtami Himałaju!
Ja vam pišu svaje listy
Biaz marki — maraj dasyłaju.
Splalisia nervami radki,
Piajuć ab strašna pieražytym:
Usiudy čornyja hrudki —
Ahoń prajšoŭ, jak hrad nad žytam.
Viadzie niadola šlach vity,
Biazdomnych honić pa čužynie.
I ja i ŭsie maje braty
Žyviom na lepšym uspaminie.
Jak my, stupiŭšy za paroh,
Siamiejny homan čuli ŭ chacie,
Jak na Vialikadni piroh
Miž nas, dziaciej, dzialiła Maci.
A siońnia dumki papłyli
Z žurboj balučaj, niavyhojnaj.
My -- va vandroŭnym karabli,
Nia majem prystani spakojnaj.
My ŭsie paznali žach i sum.
Rypić žyćcio ŭ žabračym stanie.
Ścichaje ŭsio: ŭ piaskoch samum
I bury-štormy ŭ akijanie,
I ŭ biełych tundrach marazy,
I ŭ horach hromy ziemlatrusa.
A šum biarozy i łazy
Nia moŭknie ŭ sercy Biełarusa.
Štohod raście, hučyć macniej, —
Šlach da Radzimy prakładaje...
Śmiajacca j płakać, jak daŭniej,
Duša tryvožnaja žadaje.
1945
