Nahadajem, što 2 sakavika na 8‑m kiłamietry trasy Minsk‑Mikaševičy inspektary DAI praviali zatrymańnie vadziciela, jaki ŭciakaŭ ad ich ad samoha Słucku. Kab narešcie spynić uciekača, DAIšniki vystavili na darozie pieraškodu z pryvatnych mašyn.
Učora namieśnik načalnika respublikanskaha DPS Ihar Vanicki vykazaŭ aficyjnuju versiju zdareńnia. Pa jaho słovach, milicejskija mašyny jechali nasustrač uciekaču pa sustrečnaj pałasie z uklučanymi prabliskovymi majačkami. Vadzicieli pryvatnych aŭto, zaŭvažyŭšy ich, spynilisia. Ale nie źjechali čamuści na ŭzbočynu, jak taho patrabujuć praviły darožnaha ruchu, a zastalisia stajać na pałosach.
Voś jak Eŭraradyjo prakamentavaŭ zajavu namieśnika načalnika DPS paciarpieły ŭ «specapieracyi» DAI Juryj Paškievič:
«Kali my padjechali da ich, mašyny DAI ŭžo stajali na ŭzbočynie biez prabliskovych majačkoŭ na pavarocie na Kałodziščy. Na pieršaj pałasie ŭžo stajaŭ čorny BMW, a na treciaj ‑‑ Toyota RAV4 Aleny Kałpakovaj. Jany ŭžo stajali na toj momant, kali ja padjaždžaŭ. Ja jechaŭ pa čaćviortaj pałasie, i inspektar spyniaŭ mianie «pałkaj». Pa praviłach ja pavinien spynicca ŭ krajniaj pravaj pałasie. Ja pačaŭ źjaždžać, a jon mianie nakiravaŭ u druhi rad i pakazaŭ spynicca tam».
«Inspektar kankretna pakazaŭ vam kudy stanavicca?»
«Jon kankretna pakazaŭ mnie, kudy jechać i stać pamiž BMW i Toyota RAV4. Ja byŭ u šoku, kali pačuŭ hety kamentar! Čamu my, kali jany jechali nam nasustrač z uklučanymi majačkami, nie pryniali ŭ krajniuju pravuju pałasu? A jany svaimi mašynami nie pieraharadzili i nie dastali šypy? I što heta za rehulavańnie rukami, što my, 4 čałavieki, nie zrazumieli, što treba chutčej prajaždžać? Kali treba, jany za ličanyja imhnieńni razhaniajuć natoŭp na praspekcie, a tut jany 4 mašyny nie mahli razahnać!»
«Kali vy spynilisia, inspektar padyjšoŭ da vas, pradstaviŭsia, niešta skazaŭ?»
«Ničoha hetaha nie było. Ja pasprabavaŭ vyjści z mašyny, pryadčyniŭ dźviery, a jon mnie tolki skazaŭ, kab ja zastavaŭsia na miescy».
«A vy jamu štości skazali, pacikavilisia tym, što vy parušyli, čamu vas spynili?»
«Nie. Ja tolki ździviŭsia, čamu my staim 4 mašyny na ŭsiu darohu. Zvyčajna, kali idzie niejkaja abłava albo pravierka, vystrojvajucca ŭsie na krajniaj pravaj pałasie. I dalej — dahlad, pradstavilisia, ź jakoj nahody spynili. A tut biez tłumačeńniaŭ vystavili ŭ adzin rad. I ŭsio. Prajšło imhnieńniaŭ 30‑40, ja tolki paśpieŭ pahladzieć pa bakach, što tam robicca, pierakinulisia niekalkimi słovami ździŭleńnia ad taho, što adbyvajecca, z žonkaj, jak ubačyŭ, što inspektary śpieradu pačali raźbiahacca. Tut ja zrazumieŭ, dla čaho nas pastavili».
«A vy nie zaŭvažyli, što zdaryłasia z uciekačom i pasažyrami jaho mašyny?»
«Pakul mianie dastavali z mašyny (u mašyny Juryja Paškieviča ad udaru zakliniła dźviery — red.), ja byŭ biez prytomnaści. Ale potym, kali mianie ahladali daktary, ja ź im siadzieŭ u adnoj mašynie. Ja tady nia viedaŭ, što heta jon. Pry mnie jon pačaŭ prychodzić u prytomnaść i nazvaŭ svajo imia — Roma. Astatnich dźviuch dziaŭčat i chłopca ja nia bačyŭ».
«Vy padtrymlivajecie adnosiny ź inšymi paciarpiełymi?»
«Z Alaksiejem usio zbolšaha narmalna. A Alena… Jana znachodzicca ŭ takim šokavym i stresavym stanie, što nikudy nia chodzić. U čałavieka nervovy zryŭ, i jana pastajanna źviartajecca da psychijatara. Vielmi niešta surjoznaje ŭ jaje».
