 |
Albert Masalski naradziŭsia 2 traŭnia 1932 h. u Miensku. Byŭ achryščany ŭ Kalvaryjskim kaściole.
Śviatarskija paśviačeńni atrymaŭ u 1966 h. ad polskaha kardynała Stefana Vyšynskaha, jaki supravadziŭ vyśviačeńnie nastupnymi słovami:
«Dzicia, tabie siońnia nie ihrajuć arhany, tabie nie śpiavajuć «Te Deum», tabie nichto nie daje kvietak. Treba niejki čas maŭčać i nie havaryć kazańniaŭ. Ale Pan Boh usio bačyć. Zhadžajsia z volaj Božaj i budzieš vialikim».
Pa vyśviačeńni a. Albert Masalski doŭhi čas słužyŭ tajna. Aficyjna pracavaŭ na adnym ź mienskich zavodaŭ u planavym adździele. Ale paśla taho jak na mytni, paśla čarhovaha viartańnia z Polščy, u jaho znajšli duchoŭnuju litaraturu i ružancy, byŭ zvolnieny.
Masalskaha pieraśledavali ŭsiudy, kudy b ni ŭładkavaŭsia. Bolš za ŭsio pratrymaŭsia kijaskioram «Sajuzdruku». Spačatku pracavaŭ u kijosku kala Červienskaha rynku, paźniej — kala Kamaroŭki. U vychadnyja dni za peŭnuju płatu prasiŭ znajomuju ciotku Saru papracavać za jaho, a sam jechaŭ to ŭ Vilniu, to ŭ viosku Krasnaje, što kala Maładziečna, to ŭ Soły Smarhonskaha rajona adpraŭlać u kaściole śviatuju Imšu. Upotaj chryściŭ, spaviadaŭ, davaŭ šlub, namaščaŭ chvorych. Spaviadacca da jaho prychodzili navat u hazietny kijosk. Było i takoje, što słužyŭ śviatuju Imšu ŭ renthienkabiniecie 2-j minskaj balnicy: Razalija Strunieŭskaja, jakaja tam pracavała, pryvodziła ŭ kabiniet katolikaŭ, što lažali ŭ hetaj balnicy, i zaprašała ks. Albierta, paviedamlaje Ave Maria
Z 1981 h – aficyjna probašč kaściołu ŭ Sołach. Z 1991 h. – probašč kaściołu Uzvyšeńnia Śviatoha Kryža na Kalvaryjskich mohiłkach u Miensku.
Paminalnaja słužba projdzie ŭ subotu, 3 traŭnia, u Kalvaryjskim kaściole. Pačatak a 10:30.
