Hazeta Ministerstva abarony «Vo słavu Rodiny» u čarhovym numary pryśviaciła trahiedyi vioski Dražna Staradarožskaha rajonu artykuł pad nazvaj «Pa śladach «mutnaj» sensacyi». Jaho aŭtar Uładzimier Kažeŭnikaŭ u źniavažlivaj formie krytykuje knihu Viktara Chursika «Kroŭ i popieł Dražna», nie nazyvajučy ni imia aŭtara, ni nazvy knihi («niekij krajevied», «niekij priedpriimčivyj izdatiel», «opus «krajevieda»).
Sklikanaja paśla publikacyi knihi kamisija Staradarožskaha savieta vieteranaŭ, pa słovach Kažeŭnikava, «pryjšła da vysnovy, što «krajaznaŭca», namahajučysia ačarnić Pieramohu ŭsiaho naroda nad fašyzmam, subjektyŭna i praduziata patłumačyŭ partyzanskuju aperacyju pa źniščeńni palicejskaha harnizona jak karnuju akcyju suprać mirnych žycharoŭ».
Ad siabie aŭtar vajskovaj hazety zakidaje Chursiku prahu «łaŭraŭ Zianona Paźniaka, što prapijaryŭsia na kurapackich mahiłach».
Pavodle U. Kažeŭnikava, kniha «Kroŭ i popieł Dražna» zasnavanaja na nibyta dosyć sumnieŭnych śviedčańniach adnaho čałavieka — «sastarełaha pensijanera» Mikałaja Piatroŭskaha. Jon nie ŭzhadvaje śviedčańni inšych žycharoŭ Dražna, zafiksavanych u Nacyjanalnym archivie. Aŭtar artykuła dapuskaje dumku, što śviedka Piatroŭski moh banalna pamylicca i pabłytać partyzanaŭ z palicajami. Nibyta jon raskazvaŭ pra spaleńnie vioski i rasstreł jaje žycharoŭ, što adbyŭsia nie 14‑ha, a 15‑ha krasavika 1943 h.
U jakaści dokazu pryvodzicca vykazvańnie na internet‑forumie: «Naša vioska znachodzicca pamiž Čerykavam i Kryčavam [bolš za 100 km na ŭschod ad Dražna ‑‑ NN]. Maja babula palicajaŭ usio žyćcio klała. Jana raskazvała, jak tyja prychodzili pad vyhladam partyzanaŭ. Dziadźka byŭ u partyzanaŭ suviaznym, to jon viedaŭ usich svaich u tvar. Voś i ŭ Dražna, ja ŭpeŭnienaja, było toje ž samaje». Z hetaha sp. Kažeŭnikaŭ robić vysnovu: «Chutčej za ŭsio, udzielnica forumu maje racyju. (…) Paśla partyzanskaj aperacyi nielha vyklučyć pomsty palicajaŭ u adnosinach paŭnahadovych čalcoŭ jaho (M.Piatroŭskaha —NN) siamji na nastupny dzień. Mienavita palicyjantaŭ padletak i pryniaŭ za partyzanaŭ».
Pavodle «Vo słavu Rodiny», boj u Dražna «papoŭniŭ hieraičny letapis partyzanskaha ruchu ŭ Biełarusi. Umovy boju nie vyklučali čałaviečych achviaraŭ, tamu ŭ vyniku «paciarpieli i niekalki miascovych žycharoŭ». Aŭtar nastojvaje, što siarod žycharoŭ Dražna była vialikaja kolkaść palicyjantaŭ, na jakich i lažyć vina za hibiel mirnych žycharoŭ, jakich tyja vykarystali ŭ jakaści žyvoha ščyta. Vyklikaje cikavaść charaktarystyka miascovaha nasielnictva: «Pavodle etničnaha składu mnohija žychary Dražna — naščadki zamožnych vychadcaŭ z Rečy Paspalitaj, što pasialilisia tut niekalki stahodździaŭ tamu». Partyzany, na dumku aŭtara, nie mahli katavać mirnych žycharoŭ, dziaciej u pryvatnaści. Jak dokaz, Kažeŭnikaŭ daje źviestki pra toje, što akramia dyversij, partyzany «apiekavalisia dziećmi‑sirotami».
U artykule viadziecca i pra siońniašnija padziei vakoł Dražna. «Entuzijasty z šerahaŭ destruktyŭnych demakrataŭ, kab padlić aleju ŭ ahoń, rynulisia ŭ Dražna, kab samavolna ŭstalavać tam kala miascovych katalickich mohiłak šaścikaniečny kryž. Zadumka prostaja: źjavicca ciapier dla nieŭtajmoŭnych staličnych kalapalityčnych hastraloraŭ nahoda i miesca źbiracca pa viaśnie na hamankija pikniki‑mitynhi i biantežyć viaskoŭcaŭ» — piša žurnalist.
U. Kažeŭnikaŭ demanstruje daśviedčanaść nakont dalejšaha losu kryža: «Žycharoŭ vioski takaja perspektyva vidavočna nie radavała, dyj symbolika, padobna na toje, nia kožnaha zadavalniała, tamu nočču nieviadomyja kryž akuratna vykapali, advieźli ŭ susiedniuju viosku i pakłali kala inšych mohiłak».
Nahadajem, što memaryjalny kryž u Dražna byŭ ustalavany 19 krasavika 2008 hodu. Praz čatyry dni nieviadomyja złamali jaho. Tady ž byŭ zatrymany i asudžany na 15 sutak administracyjnaha aryštu palityk Viačasłaŭ Siŭčyk, jaki ŭdzielničaŭ va ŭstalavańni kryža.
