Pry kancy 90‑ych kolkaść udzielnikaŭ «Biełaha lehijonu» nie pieravyšała 200 čałaviek. Jany brali ŭdzieł u štohadovych spartovych vyškalnych zborach i letnikach u roznych kutkach Biełarusi. Metaj arhanizacyi była abarona niezaležnaści Biełarusi, jakaja tady apynułasia pad pahrozaj praz padpisańnie sajuznych damovaŭ z Rasiejaj. Dziejnaść arhanizacyi zharnułasia paśla źniknieńnia pahrozy niezaležnaści.
Siabry «Biełaha lehijonu» achoŭvali nacyjanalnyja kulturnyja akcyi i niezaležnyja ŚMI. Jaho ŭdzielniki byli zaŭvažanyja ŭ manifestacyi 17 kastryčnika 1999 h., jakaja skončyłasia sutyčkami ź milicyjaj na rahu vulic Frunze i Pieršamajskaj. Tady 20 tysiačaŭ čałaviek vyjšli na vulicy Miensku, kab zapatrabavać adstaŭki Łukašenki i raśśledavańnia źniknieńniaŭ viadomych palitykaŭ. Milicyja i specnaz niekalki razoŭ atakavali i adstupali, u vyniku padčas akcyi 53 milicyjanty atrymali paškodžańni.
Zatrymany ŭ sakaviku 2000 h. za raspaŭsiud ulotak «Biełaha lehijonu» Mirasłaŭ Łazoŭski byŭ pieršym asudžanym pa artykule Administratyŭnaha kodeksu 167.10 («dziejnaść ad imia niezarehistravanych ci nie pierarehistravanych palityčnych partyjaŭ, prafesijnych sajuzaŭ ci inšych hramadzkich abjadnańniaŭ»), jaki byŭ uviedzieny ŭ dziejańnie pry kancy 1999 h.
U žniŭni 1998 h. za raspaŭsiud ulotak «Biełaha lehijonu» byŭ asudžany i Ihar Korsak. Jaho abvinavačvali taksama ŭ «raspaŭsiudzie fašystoŭskaj symboliki», ale eksperty‑mastactvaznaŭcy pryznali, što emblema «Biełaha lehijonu» — znak «sparyš» — nia maje dačynieńnia da fašyzmu i źjaŭlajecca elementam biełaruskaha tradycyjnaha arnamentu (u tym liku, jon źmieščany na sučasnym dziaržaŭnym ściahu Respubliki Biełaruś). Na sudzie Korsak «pryznaŭ svaju vinu častkova». Jon byŭ aštrafavany na 2,5 młn rubloŭ.
