Telerečaisnaść, stvoranaja hałoŭnym hierojem filmu: abviaščeńnie bieł-čyrvona-biełaha ściaha «Štandaram Pieramohi» z nahody 594-hodździa Hrunvaldu.
Śmiejučysia, my raźvitvajemsia z svajoj ciapierščynaj. Andrej Rasinski – pra novuju pradukcyju «Navinak».
26 traŭnia na siadzibie BNF tvorčaja hrupa «Navinak» naładziła premjeru trešavaha videakomiksu «Hudbaj, baćka!». Film pastaŭleny pavodle niamieckaj stužki «Hudbaj, Lenin!», ale dziejańnie skarektavanaje z ulikam našych realij.
Baćka Kalana, fanata telenavinaŭ, vyłučany delehatam na treci ŭsiebiełaruski narodny schod. Paśla taho jak sam prezydent pacisnuŭ jamu ruku, prodak zbrendziŭ ad ščaścia i ŭpaŭ u postalkaholnuju komu. Ale sapraŭdnyja prablemy pačalisia, kali zaciaty łukašyst ačuniaŭ paśla vybaraŭ – užo ŭ novaj, demakratyčnaj krainie. Luboje dušeŭnaje chvalavańnie moža skončycca dla niebaraki letalnym zapojem. I tamu Kalan sam mantažuje naviny – i stvaraje «stabilnuju kvitniejučuju Biełaruś» u asobna ŭziataj kvatery.
Cudoŭny efekt mantažu staŭsia ŭdarnaju fiškaj «Navinak». Łukašenka adkryvaje kazino ŭ budynku Nacyjanalnaj biblijateki, na telekanale «Ład» idzie eratyčnaje šoŭ, a śviata «Dažynak» u Babrujsku padazrona nahadvaje niamiecki hiej-prajd.
Dyktary havorać ab prodažy Traktarnaha zavodu, a na vulicach adbyvajucca sutyčki rabotnikaŭ MAZu ź biełaruskaj palicyjaj.
Burleskny mantaž ahalaje niščymnaść aficyjoznaj chłuśni – ale taksama kamičnaść liberalnych letucieńniaŭ – i prymušaje viščać ad śmiechu. Realnaść – jak fikcyja, stvoranaja medyjami. Mienavita jany hałoŭnyja hieroi stužki (nizki pakłon BT i ANT).
Dla pravaviernych babulek, jakija «bačać usio svaimi vačyma pa televizary», karcina budzie ciažkoj psychičnaju traŭmaj (a dalejšaje lekavańnie «Panaramami» harantuje špitalizacyju). Ale «aptymistyčnaja fantazija» pieraścierahaje j prychilnikaŭ demakratyi – ad praźmiernaje eŭfaryi.
Aktorskaja hulnia – dakładniej, jaje adsutnaść – słaboje miesca karciny. «U nas i nia budzie prafesijnych aktoraŭ, – kaža Paŭluk Kanavalčyk, jaki staŭsia režyseram, – u nas typažy». Ale nia ŭsie typažy pasujuć pa svaim vieku i vyhladzie.
Tym nia mienš «Navinki» zaśviedčyli kalasalny tvorčy – adyli j kamercyjny – patencyjał. Paśla «Słučaja z pacanom» uzrovień ichniaha kino zaŭvažna vyras. A niekalki kadraŭ z prydumanych televizij zaintryhavali nachabstvam ambicyj: kanał «Navinki chorar», «Sexy Navinki», «Cartoon Navinki» (hałoŭny hieroj – čyrvona-zialony vusaty supermen). A «Arthouse Navinki» – «Harełka i cyharety» – pryściobka z Džyma Džarmuša.
«Uvosień my planujem vypuścić chorar «Tolki miortvyja aničoha nie bajacca», – padzialiŭsia Paŭluk Kanavalčyk novymi tvorčymi planami, – kadry ź jaho vy ŭžo bačyli». A čyrvona-zialony «Superbaćka» byŭ hierojem časopisu, što tak i nia vyjšaŭ u śviet.
Sam navinkaŭski film vyrastaŭ z fatakomiksaŭ, jakimi słaviłasia hazeta. Kali vydańnie zabaranili, komiksy pierajšli ŭ Sieciva, a potym raskadravalisia i ŭ kino.
«My natchnialisia našaj sacyjalna-psychijatryčnaj rečaisnaściu», – kaža režyser ab krynicach natchnieńnia.
26-chvilinny film stvaraŭsia z 5 sakavika – dva miesiacy. Zmantažavany na chatnim kamputary, raspaŭsiudžvajecca na kamputarnych płytkach.
Piractva vitajecca, ale možna j nabyć stužku. «My jašče DVD-versiju vypuścim, z bonusami!»
«Hopnikam z Paŭdniovaha Zachadu film spadabajecca, – z zadavalnieńniem adznačyŭ adzin z hledačoŭ, – ja sam padkinu im kopiju».
Zala, što była zabitaja da adkazu, vybuchała rohatam nie adnojčy. «Hudbaj, baćka, hudbaj!» Śmiejučysia, my raźvitalisia z svajoj ciapierščynaj.
