Navat kolišnim fanatam «bratniaj intehracyi» absalutna zrazumieła, što sajuzny prajekt pamior. Napiaredadni «dnia jadnańnia narodaŭ Biełarusi i Rasii» — štučnaha, jak płastmasavyja kvietki, śviata, jakoje načysta straciła suviaź z realnymi pracesami, — Minsk i Maskva spadciška abmianialisia poŭchami.
A voś Jeŭraparłamient u hety dzień prapanavaŭ kiraŭnictvu siniavokaj respubliki «paskoryć praces reintehracyi Biełarusi ŭ jeŭrapiejskuju siam`iu demakratyčnych krain». Abiacany kankretnyja bonusy. Karaciej, intehracyjny viektar dla Minska paviarnuŭsia ciapier na 180 hradusaŭ.
Spačatku pra poŭchi. Maskva vusnami ananima ź Minfina davoli źjedliva zajaviła: kredytu na sto miljardaŭ našanskich rubloŭ nie čakajcie! I tak, maŭlaŭ, zapazyčyli šmat.
Pa čystym supadzieńni hetyja kryŭdnyja vykazvańni byli rastyražavany jakraz paśla taho, jak stała viadoma, što ŭ prajekcie paradku dnia viasnovaj siesii biełaruskaj Pałaty pradstaŭnikoŭ niama pryncypovaha dla Kramla pytańnia ab pryznańni Paŭdniovaj Asiecii dy Abchazii.
U svaju čarhu, poŭchaj dla Maskvy stała vydaleńnie piaci rasijskich telekanałaŭ ź biełaruskich kabielnych sietak. U biełakamiennaj takoha pieršakrasavickaha humaru nie zrazumieli i stali čysta kankretna vyśviatlać pytańnie praz MZS i pasolstva ŭ Minsku. Tym bolej što biełaruskija pradstaŭniki błytalisia ŭ pakazańniach i vyłučali viejer matyvaŭ. Chtości ŭpiraŭ na toje, što «avios ciapier darahi», to bok nibyta pieravažyła žadańnie zekanomić. A chtości vinavaciŭ trapiŭšyja pad siakieru telekanały ŭ parušeńni biełaruskaha zakanadaŭstva (maŭlaŭ, rekłamavali tytuń, ałkahol i erotyku).
Ujedlivyja niezaležnyja kamientatary, sa svajho boku, źviarnuli ŭvahu na toje, što vykindes — taksama, kaniešnie, pa čystym supadzieńni — zakranuŭ kanały, jakija ŭ apošni čas leźli ŭ asabistaje žyćcio biełaruskaha aficyjnaha lidera i sprabavali vučyć jaho dypłamatyčnamu pratakołu.
A naohuł, treba skazać, heta toj vypadak, kali nacyjanalna śviadomaja apazicyja nie stała ŭźnimać šum nakont parušeńnia prava na infarmacyju.
Nie sakret, što hipiertrafiravanaja prysutnaść elektronnych ŚMI vialikaj susiedki ŭ infarmacyjnaj prastory Biełarusi daŭno jość razdražnialnikam jak dla kiroŭnych viarchoŭ, tak i dla ich unutranych apanientaŭ.
Apošnija krytykujuć uładu pa-svojmu: maŭlaŭ, pamianiali šyła na myła — zapuścili ŭ kabiel «mieniej złosnyja» maskoŭskija kanały, chacia na dobry ład daŭno para zamiest ich davać ukrainskija, polskija, Bi-bi-si i h.d.
Nu a zvarot kaŭkazskich respublik, jak paviedamiŭ śpikier nižniaj pałaty Uładzimir Andrejčanka, znachodzicca na razhladzie profilnaj parłamienckaj kamisii. I, chutčej za ŭsio, čułyja da podychaŭ z prezidenckaj Administracyi deputaty buduć śpiašacca pavolna.
Jość navat chranałahičnaja viacha: 7 traŭnia. U hety dzień projdzie ŭstanoŭčy samit novaj prahramy ES «Uschodniaje partniorstva». U samu prahramu ŭžo zaprasili Biełaruś, a na samit mohuć zaprasić Alaksandra Łukašenku.
Pajedzie jon ci nie, pytańnie pakul adkrytaje. Ale psavać Zachadu nastroj pryznańniem Paŭdniovaj Asiecii i Abchazii napeŭna nie razhonicca jak minimum da hetaj daty.
Tym bolej što ŭžo jość pieršy plon razradki napružanaści. Na padychodzie druhaja tranša kredytu MVF (zaadno i sihnał kramloŭskim: na vas śviet klinam nie syšoŭsia!), iduć pieramovy — naturalna, taksama pra hrošy — z Suśvietnym bankam. Karaciej, raskručvajem pakrysie buržuinaŭ!
Brusiel razhladaje «Uschodniaje partniorstva» jak tonki płan uciahvańnia siniavokaj respubliki ŭ jeŭrapiejski kantekst. Unutranyja praciŭniki Łukašenki ŭžo nie pieršy hod skandujuć «Biełaruś — u Jeŭropu!». I mnohija miarkujuć, što miakkaja siła Zachadu moža stać bolš dziejsnaj, čym raniejšyja špilečnyja ŭkoły vizavych sankcyj suprać dziejačaŭ režymu.
Nu a ŭłady spadziajucca vykałupać z prajekta, jak razynki z bułki, finansava-ekanamičnyja vyhady. I cicha pasyłać Jeŭropu pa pryznačeńni ŭ pytańniach demakratyi i pravoŭ čałavieka, ab jakich miakka nahadaŭ u svajoj śviežaj rezalucyi Jeŭraparłamient.
Vynik hetaj schvatki stratehij nie vidavočny. Jeŭropa ličyć siabie chitraj, ale i biełaruskaje načalstva nałaŭčyłasia ŭ intehracyjnych hulniach na ŭschodnim napramku. U Maskvie tolki paśla dziesiacihodździa «jadnańnia» zrazumieli, što ich banalna «razvodzili na babki». Ciapier aficyjnamu Minsku samy čas raźviarnuć vyprabavany «instrumient dla razvodki» na 180 hradusaŭ.
