(1907–2006)
Hetaja viestka pryjšła ź Niamieččyny. Syn Michała Vituški paviedamiŭ, što jaho baćka pamior jašče 27 krasavika ŭ alpijskim sanatoryi. Na 99-m hodzie žyćcia.
U apošnija hady jon byŭ prykavany da łožka, chvareŭ. Jaho naviedvali tolki svajaki i blizkija siabry.
Michał Vituška – adziny z kiraŭnikoŭ nacyjanalnych antysavieckich ruchaŭ Supracivu ŭ Savieckim Sajuzie, jaki vyžyŭ u partyzancy i zdoleŭ zachavacca ad savieckich ahientaŭ na Zachadzie. A jaho šukali, patrabavali vydačy jak «vajskovaha złačyncy». I pry hetym u aficyjnych publikacyjach pisali (dahetul pišuć), što Vitušku zabili jašče ŭ 1945 hodzie. Nie zabili, navat nie paranili.
Biełaruski partyzanski ruch pad kiraŭnictvam Michała Vituški raspačaŭ zbrojnuju baraćbu suprać balšavikoŭ uvosień 1945 hodu. U 1948 hodzie Vituška pravioŭ jaho rearhanizacyju, a ŭ pačatku 50-ch vyvieŭ acalełyja partyzanskija atrady praz Polšču i Łatviju na Zachad. Sam jon praciahvaŭ zastavacca ŭ Polščy, adkul kiravaŭ antysavieckim padpollem. U 1960-ch Vituška pierabraŭsia na Zachad. Jość śviedčańni, što pad čužymi dakumentami Michał Vituška pryjaždžaŭ u Biełaruś, apošni raz jon naviedaŭ Baćkaŭščynu ŭ pačatku 1970-ch, byŭ u Miensku i Vilni.
Jon pieražyŭ amal usich svaich siabroŭ i vorahaŭ. Paśpieŭ napisać uspaminy, jakija kaliści buduć apublikavanyja.
❏
Bolš pra žyćcio i tajamnicu «śmierci» i ŭratavańnia M.Vituški ŭ 1945 hodzie možna budzie pračytać u knizie Siarhieja Jarša i Sieržuka Horbika, jakaja rychtujecca da druku.
