Ale paśla rekanstrukcyi u joj raźmieścicca nie chram, a dziciačaja fiłarmonija.
Sapraŭdnaje serca Miensku — Stary horad. U 1990‑ia na płoščy Svabody byŭ adnoŭleny katalicki sabor. U 2004 adbudavałasia Ratuša, paśla — hatel «Jeŭropa». Na čarzie — jašče adzin elemient staradaŭniaj Ratušnaj płoščy, carkva Śviatoha Ducha, zbudavanaja ŭ pieršaj pałovie XVII st. Jana naležała da kompleksu ŭnijackaha, bazyljanskaha klaštaru.
U 1795 h. bazyljanskija manastyry byli začynieny, a carkva addadziena pad kafiedralny pravasłaŭny Pietrapaŭłaŭski sabor. Pry caru jaje pierabudoŭvali na maskoŭski ład, a za savietami ŭvohule zburyli. Zachavalisia tolki padmurki, na ich jana i paŭstanie znoŭ.
Pačatak adnaŭleńnia zapłanavany na pačatak leta.
Adbudovaj budzie zajmacca KUP «Minskaja spadčyna». Maje być adnoŭleny histaryčny vobraz chramu. Adno što skulptury śviatych na fasadzie vyrašana zamianić na arnamient. Pa słovach Michaiła Žycha, hałoŭnaha inžyniera «Spadčyny», isnavańnie carkvy ŭ jakaści fiłarmonii — dobry fakt, bo «pomniki nie pavinny stanavicca nahodaj kanfliktaŭ pamiž kanfiesijami».
Pradstaŭniki unijackaj kanfiesii, jakaja tuju carkvu budavała, reahujuć strymana:
«Sam fakt adnaŭleńnia histaryčnaha pomnika — heta, kaniešnie, dobra, — kaža Andrej Bujnič, hreka‑katalicki śviatar. - Toje, što tam budzie raźmieščana dziciačaja fiłarmonija... Fiłarmonija — heta niejtralny abjekt. Bo ci zmohuć kanfiesii ŭtrymlivać hetuju carkvu? My taksama b mahli atrymać pravy na hetu carkvu. Ale ja nie chacieŭ by kab usie dumali, što chtości tam suprać jaje nam pieradačy.
Važna kab nie carkva, ale my sami vyrašyli, ci my ŭ stanie trymać jaje jak carkvu».
Pracy pačnucca adrazu paśla Vialikadnia. Techničnaja zadača pierad architektarami staić niaprostaja: pad samymi padmurkami carkvy prachodzić linija mietro.
