Apošni (pierad sychodam u vojska) pradusarski prajekt Franaka Viačorki nie vyklikaje mierkavanaha zamiłavańnia. Trek‑list padobnych składanak — heta toj vypadak, kali «usie pieśni — charošyja», bo abirajecca najlepšaje z najlepšaha. Ale pry ŭsioj pavazie da manumientalnaści śpievaŭ Bartosika i Plasanava z B:N — nie miesca im u Top‑20 adradženskich chitoŭ.
Dzie Šałkievič ź Mielnikavym, ja vas pytaju, ZET z Deviation ci hałoŭny, pa sutnaści, chit 90‑ch: «Malitva» ŭ vykanańni Mulavina?
A moža varta było z zahašniku dastać «Ave Maryju» na słovy Zianona? Poŭny ihnor niebiełaruskamoŭnych hurtoŭ apraŭdany kancepcyjaj, ale choć by na Gods Tower nie zabylisia, jaki słaviŭ ajčynnuju muzyku na ceły śviet pa‑anhlijsku.
I, urešcie, ci nie da miesca było pačać ź pieśni pra Kurapaty ŭ vykanańni «Bondy», bo «Biełaruś maja» Dančyka, što adkryvaje składanku svajoj łahodnaściu anijak nie pasuje na pačatak?
Ale ŭ kožnaha svoj trek‑list, zrešty, i hety tak‑siak adlustroŭvaje raźvićcio biełaruskaj patryjatyčnaj muzyki. Ale ci dynamiku? Bo tematyka i sposab padačy amal nie źmianilisia z hadami. Zrešty, nie (tolki) muzyki ŭ tym vinavatyja. Ź pieraadkryćciaŭ hetaj składanki — cudoŭny napaŭzabyty ŭzor biełaruskaha fołk‑madernu — «Darožka» i pieśnia prosta pierapoŭnienaja nadziejami i spadzievami — «Ja žyŭ».
