«Hulnia raspačata nie na žart, majcie na ŭvazie. Vystaim — budzie dziaržava. Nie vystaim — złamajuć i biaspłatna ŭ kišeń pakładuć…». Hetaj mietafaraj Alaksandr Łukašenka 29 traŭnia, možna skazać, padvioŭ vynik vizitu Pucina z kamandaj u Minsk napiaredadni.
Narada ŭ prezidenta Biełarusi 29 traŭnia była pryśviečana ekanomicy. Jon adchvastaŭ ułasny ŭrad za niadbajnaść što da realizacyi antykryzisnych zachadaŭ. Ale najbolej trapiła ŭčarašnim rasijskim vizicioram.
Takim čynam, dypłamatyčnyja zajavy Pucina viečaram 28 traŭnia, paśla sajuznaha Saŭmina — maŭlaŭ, padstavim biełarusam plačo i ŭsio takoje — Minsk rasceńvaje tolki jak dobruju minu pry drennaj hulni.
«My ŭčora nazirali cikavuju situacyju, kali prezident Biełarusi siadzić z Uładzimiram Pucinym i absalutna pa-siabroŭsku abmiarkoŭvaje pytańni, pačynajučy ad pryvatnych i zakančvajučy dziaržaŭnymi. I narmalnaje idzie abmierkavańnie. A ŭ hety čas Alaksiej Kudryn daje pres-kanfierencyju da pasiadžeńnia sajuznaha Saŭminu, sutnaść jakoj — pasiejać paniku ŭ Biełarusi», — adkryta zajaviŭ Łukašenka.
Jon vykryŭ pavodziny tandema Pucin — Kudryn, paćvierdziŭšy mietafaru ahladalnikaŭ, jakija pa haračych śladach zrabili vysnovu: rasijski premjer i jaho namieśnik, jon ža ministr finansaŭ, kłasična zhulali ŭ dobraha i złoha śledčych.
«Učora ž Uładzimir Pucin skazaŭ, što na padlocie da Minska jany z Kudrynym abmierkavali situacyju. I tut Kudryn vydaŭ tyradu. Što, heta było nie ŭzhodniena? Usio heta było ŭzhodniena», — pierakanany biełaruski aficyjny lider.
Jon reziumavaŭ, što «ŭžo nie pieršy raz stvarajecca situacyja, kali nas chočuć ŭziać holeńkimi i hołymi rukami, biaspłatna». Što ž, krasamoŭnaja charaktarystyka ciapierašniaha etapa «pabudovy sajuznaj dziaržavy».
Nakaz ža svajmu ŭradu Łukašenka zrabiŭ taki: niama čaho kłaniacca Maskvie, šukajcie inšyja rynki! I navat pravioŭ dla padnačalenych maleńki ŭrok nacyjanalnaj samaśviadomaści: «U nas šmat ryčahoŭ uździejańnia na situacyju, na tyja vykliki, jakija nam stvarajuć, u tym liku i ŭ Rasii… Kali my narešcie pačniom dumać jak čynoŭniki niezaležnaj suvierennaj dziaržavy?».
Karaciej, «nie atrymlivajecca ŭ Rasii — nie treba kłaniacca, nyć, płakać, treba šukać svajo ščaście ŭ inšaj častcy płaniety».
Hučyć horda, ale nakolki realnaja heta zadača, tym bolš va ŭmovach kryzisu? Treci śviet biedny, dy i na Starym kantyniencie ličać kožny jeŭracent. Da taho ž i pa jakaści, i pa sabiekošcie pradukcyi trapić u nišy na jeŭrapiejskim rynku biełaruskamu vytvorcu prablematyčna. Dasiul jeŭravalutu prynosili ŭ asnoŭnym naftapradukty, inačaj kažučy — pierapracoŭka syraviny, što išła na lhotnych umovach z toj ža Rasii. Začaravanaje koła?
Pavodle minskaha analityka Valeryja Karbaleviča, emacyjnaja i žorstkaja tanalnaść narady ŭ Łukašenki hovoryć ab tym, što situacyja ŭ ekanomicy — kiepskaja.Sapraŭdy, słovy Kudryna pra pierśpiektyvu bankructva Biełarusi akazalisia sollu na ranu. Nu a hałoŭnaje — Maskva padviesiła ŭ pavietry pytańnie z kredytami.
Na dumku ekśpierta, kiraŭnik dziaržavy namahajecca zrabić vinavatymi ŭ finansava-ekanamičnych biedach svaich čynoŭnikaŭ i asabliva — «niadobrych» rasijskich dziejačaŭ. Razam z tym, ličyć Karbalevič, tut jość i elemient šantažu, apielacyja da rasijskaj elity, hramadstva, moža navat da prezidenta Miadźviedzieva (maŭlaŭ, «drenny» Pucin tarpieduje našy damoŭlenaści).
Nu i, narešcie, dadaje ekśpiert,
vykryćcio rasijskich padkopaŭ zdolna paŭpłyvać na MVF, jaki zaraz razdumvaje, ci davać Biełarusi čarhovuju tranšu kredytu.
Tak, fond nie bačyć naležnaha prahresu ŭ vykanańni svaich rekamiendacyj, refarmavańni biełaruskaj ekanomiki. Ale tut Zachad moža ŭziać pad uvahu niebiaśpieku rasijskaha cisku — i sapraŭdy padstavić plačo.
U cełym ža analityki robiać vysnovu: Łukašenka praciahnie manieŭravańnie pamiž centrami siły. Narmalizacyja adnosin ź Jeŭrasajuzam pašyraje amplitudu hetaj palityki arelaŭ.
Ale syści pad kryło ES ciapierašni kiraŭnik Biełarusi nie zdolny jak z palityčnych, tak i z ekanamičnych mierkavańniaŭ. Dy i paprostu praź mientalnaść. U hetym sensie krasamoŭnaja jaho fraza pra Kudryna, katory, maŭlaŭ, «całkam kansalidavaŭsia z našymi admarozkami, jakija tut na zachodnija hrošy viakajuć i pačynajuć nas vučyć pracavać».
