Ctaradaŭni partret napaŭaholenaj žančyny, jakaja tajamniča ŭśmichajecca, kryžuje pierad saboj ruki i tvaram nadta nahadvaje viadomuju vyjavu «Mona Liza», hetymi dniami upieršyniu pradstaŭleny šyrokaj publicy ŭ Italii.
U italijskim haradku Vinčy adčyniłasia vystava, na jakoj pradstaŭlenyja blizu 500 malunkaŭ, skulpturaŭ i najnoŭšych medyjnych vyjavaŭ, stvoranych pad natchnialnym upłyvam karciny «Mona Liza». Biezumoŭnym hvazdom ekspazicyi zrabiŭsia partret raspranutaj žančyny, jakija da nievierahodnaha padobnaja da Mona Lizy pracy Leanarda Da Vinčy. Partret koliś naležaŭ kardynału Žazefu Fešu, ambasadaru Napaleona ŭ Vatykanie, ale potym zhubiŭsia. Paśla sto hadoŭ zabyćcia karcinu znajšli pamiž ścienami Vatykanskaj biblijateki.
Alesandra Viazosi, dyrektar vystavy, paviedamiŭ žurnalistaŭ, što i vyhlad namalavanaj žančyny, i toje, jak jana skłała ruki, i inšyja elemienty jaskrava śviedčać pra suviaź z aryhinalnaj Monaj Lizaj. Adnak admysłoŭcy ličać, što malunak, chaj sabie z XVI st., usio ž nie byŭ narysavany Leanardam Da Vinčy. Chiba isnuje vierahodnaść, dadajuć jany, što karcinu pieramalavaŭ chtości z Da Vinčavych vučniaŭ, uziaŭšy za aryhinał ciapier zhubleny aryhinał vialikaha italjanca.
«Mona Liza», što źjaŭlajecca, moža być, najviadomym partretam u historyi žyvapisu, dy jakaja znachodzicca ciapier u paryžskim Łuŭry, sama nie raz była abjektam haračych sprečak pamiž mastactvaznaŭcami. Niekatoryja ź ich davodziać, što Leanarda namalavaŭ sam siabie, ale inšyja ćvierdziać, što havorka viadziecca pra žančynu ź imiem Liza Dy Nolda Hardzini, žonkaj fłarentyjskaha handlara tkaninami, jaki i zakazaŭ malunak u Da Vinčy ŭ 1503 hodzie.
