Składanka‑pryśviačeńnie ad biełaruskich vykanaŭcaŭ. Zaduma ŭšanoŭvać takim čynam tych, čyje tvory ź nievialikaj achvotaj viartajucca siońnia z zabyćcia — supierhodnaja.
Dahetul nie mienš udałymi byli muzyčnyja prajekty z hetaj ža sieryi na vieršy Hienijuš i Novika‑Piejuna. Usie jany charaktaryzujucca roznastylovaściu — pa kaliŭcu z kožnaha kirunku. Paeziju Arsieńnievaj śpiavajuć bard Tania Biełanohaja, adepty elektra‑popu Zigzag, salistka dziaržaŭnaj fiłarmonii Taćciana Matafonava, chard‑rokiery z «In search for»… Nie staje chiba estradnaj pradstaŭničaści. Vo kab Šarkunova što‑niebudź z Arsieńnievaj zaśpiavała!
Padkuplaje lohkaja pa nastroi, prostaja pa aranžyroŭcy i pa‑dobramu naiŭnaja «Ja išła» ad Alesi Unukoŭskaj. Muzyčny antypod joj — ciažkaja, jak son u dušnuju letniuju noč, pieśnia na toj ža vierš ad hurta «Rostra» ź vielmi doŭhim i pryhožym adstupleńniem u styli francuzskaj «Air». Samaja ž hałoŭnaja muzyčnaja pryjemnaść — «Chram nieziamny» ad «Hołaj manaški». Jak i ŭ vypadku z «Paviazanym» na vierš Novika‑Piejuna, Fiedzia źliŭsia z čužym tekstam i zrabiŭ jaho svaim. Taho nie skažaš pra adzinuju pravalnuju pieśniu z dyska — «Ščaście» Uładzimira Zajčanki, zapisanuju ŭ najhoršych tradycyjach VIA 1980‑ch
Chaciełasia b praciahu prajekta — na vieršy Žyłki, Sysa, Klaštornaha, dy i śpievy na Karatkieviča dy Bahdanoviča z Kupałam varta ŭparadkavać urešcie.
