Pavieł Łatuška, Alaksandr Kosiniec, Valery Lavonćjeŭ padčas «Słavianskaha bazaru-2009» u Viciebsku.
Pra Alaksandra Kosinca piša ŭ svaim prajekcie «Palitbiuro‑2009» Alaksandr Fiaduta
U kožnym składzie palitbiuro (realnaha, a nie takoha, jak naša) abaviazkova znachodziŭsia levy albo pravy ŭkłanist, suprać jakoha ŭsie zmahalisia jak tolki mahli. I, pakolki ŭsie zmahalisia z adnym, to raniej ci paźniej jaho vyciskali pa‑za miežy stalicy. Tak u svoj čas vycisnuli Anatolija Tozika. Tak, užo na pamiaci ciapierašniaha pakaleńnia analitykaŭ, što na chadu zabyvajuć nie toje što pra Tozika — pra Šejmana! — adpravili ŭ Viciebsk Alaksandra Kosinca.
Miedycynskaje śviaciła
Da taho jak ulapacca ŭ palityku, Alaksandr Kosiniec zrabiŭ vielmi paśpiachovuju karjeru miedyka. U 1982 hodzie jon atrymaŭ dypłom ab zakančeńni Viciebskaha miedycynskaha instytuta, a ŭžo praz dvanaccać hadoŭ byŭ doktaram miedycynskich navuk, a jašče praz hod — prafiesaram. Było Alaksandru Mikałajeviču na hety momant usiaho 37 hadoŭ. Dla luboha navukoŭca atrymać doktarskuju stupień ŭ hetym uzroście hanarova, a ŭžo dla lekara — tym bolš.
Jon byŭ maładym, enierhičnym, prahnym da słavy i vielmi pracazdolnym. Pra takich havorać: «U jaho mator u zadnicy». Nie viedaju, u jakim mienavita miescy ŭ maładoha prafiesara byŭ mator, ale ŭžo ŭ 1997 hodzie jon uznačaliŭ svaju alma mater u statusie rektara. I — całkam zasłužana. Jon byŭ aŭtaram sta drukavanych prac, ź ich — niekalki manahrafij. Pryčym manahrafij prafiesijnych — heta ž nie ekanamičnyja pracy nakštałt «Dla błaha sovietskoho čiełovieka» (Mn., 1980, u saaŭt.) albo «Opyt raboty komsomolskich orhanizacij po privlečieniju mołodieži k boŕbie za povyšienije effiektivnosti proizvodstva» (Mn., 1981). Z takimi pracami ŭ našaj krainie navat da ministerskaha partfiela možna dasłužycca. A ŭ Alaksandra Mikałajeviča knihi byli całkam vartyja ŭvahi prafiesijanałaŭ — skažam, «Počiečno‑kletočnyj rak» (Viciebsk, 2002) albo «Protieinazy i ich inhibitory v hnojnoj chirurhii i onkołohii» (Viciebsk, 2003). A što ŭ saaŭtarstvie, dyk miedycyna — sprava vielmi navat kalektyŭnaja.
Nieviadoma, jak vysoka padniaŭsia b Alaksandr Kosiniec u prafiesijnaj dziejnaści. I nieviadoma taksama, chto i kali źviarnuŭ uvahu prezidenta na maładoha i pierśpiektyŭnaha rektara. Ale ŭ 2005 hodzie jon byŭ pryznačany vice‑premjeram pa sacyjalnych pytańniach.
Admarozak va ŭradzie
Heta byŭ nieimavierny ŭźlot. Kruciej (my nie biarem usienarodna abiranych asobaŭ) byŭ tolki ŭźlot Viktara Hančara ŭ 1994 hodzie. Ale, ułasna kažučy, Hančar hetuju samuju pasadu i zajmaŭ paśla vybaraŭ pieršaha prezidenta krainy. I paraŭnoŭvać hetych dvuch vice‑premjeraŭ my nie biaremsia — skažam tolki, što, jak i Hančar, Kosiniec staŭ va ŭradzie «biełaj varonaj».
Sprava nie ŭ navukovaj stupieni. U nas i Vasil Dałhaloŭ u kandydatach chodzić, i Siarhiej Sidorski — doktar navuk. Sprava ŭ stupieni «admarožanaści».
Nie lubić u nas ułada słova «admarozak». Siońnia — nie lubić. A voś u 1994 hodzie Alaksandr Łukašenka abapiraŭsia mienavita na «admarozkaŭ». Na tych, chto, pavodle jahonych ža słovaŭ, «adviazaŭsia — i pajšoŭ pracavać!» Jany jamu i podpisy źbirali, i ŭlotki raskidvali. Za ideju.
Voś Kosiniec apynuŭsia ŭ 2005 hodzie va ŭradzie ŭ roli takoha «admarozka». Tolki jon nie ŭlotki raskidvaŭ, jon staŭ na piaredni, prabačcie za pafas, fłanh baraćby. Mienavita Alaksandru Mikałajeviču my abaviazanyja tym, što miedycyna jak halina, jakaja abapirajecca na navukovyja viedy i realny praktyčny dośvied, u Biełarusi ŭsio jašče isnuje…
(...)
Całkam čytajcie artykuł u śviežym numary «Našaj Nivy». «NN» źjaŭlajecca ŭ kijoskach «Biełsajuzdruku» ŭ Minsku ŭ sieradu ad abiedu, u rehijonach — ad čaćviarha ranku.
A najlepš — padpisvajciesia!
