Z adnaho boku, Milinkievič u Paryžy — efektna. Hety kozyr uładzie niama čym kryć. A jana j nia budzie. Efektny vizyt acenić kupka palityčnych estetaŭ. Masa — prosta nie daviedajecca. Ideolahi paščyravali, kab z raspaŭsiudam alternatyŭnaj infarmacyi stała hłucha jak u tanku. Dyj naahuł masie bolej daspadoby nia toj hieroj, što pa-francusku šparyć, a toj, što ŭžyvaje na chakiei zusim inšuju leksyku («vo heta naš mužyk!»).
Ulubiony zaniatak franderaŭ-intelektuałaŭ — kpić z «kałhasnaj» ułady. Voś my ŭsie takija razumnyja, a jany — jak levy bot. Miž tym režym pakazvaje zdolnaść navučacca. I całkam zhodna z zakonami pijaru pracuje na metavyja hrupy: starym — čarhovaje padvyšeńnie pensijonu, drobnym handlaram — dazvoł jašče hod pradavać parfumu, intelihiencyi — adstaŭku pałkoŭnika Pralaskoŭskaha... Łukašenka ź niebiespadstaŭnym honaram kaža, što ŭmieje razmaŭlać z narodam na jahonaj movie.
Z namenklaturaj taksama. U minuły aŭtorak, prezentujučy novyja-staryja kadry svajoj administracyi, jon daŭ zrazumieć, što bolej pieratrasać vertykal nia budzie. Šejman dy inšyja faktyčna atrymali publičnyja harantyi na budučyniu. Naturalna, kali paščyrujuć dziela samoha haranta ŭ krytyčnyja dni elektaralnaha ŭzrušeńnia.
Vielmi dakładny, raźličany, mocny mesydž tym, chto musić technalahična zabiaśpiečyć elehantnuju pieramohu.
Apazycyjnyja ž «zorki» raz-poraz hienerujuć pryhožyja, ale zusim nie technalahičnyja pražekty. Nakštałt referendumu pra źmieny ŭ Vybarčy kodeks, adchileńnia Łukašenki ad udziełu ŭ vybarach abo alternatyŭnaha narodnaha hałasavańnia.
Vydatnyja idei, kali zapluščyć vočy na drobiaź: ich niemahčyma ažyćciavić. U lepšym vypadku možna niešta imitavać (naprykład, kanceptualnaje siłkavańnie z Banku narodnaje mudraści). Uvohule ž fantanavańnie pražektami tolki raskołvaje apazycyjnuju elitu i dezaryjentuje antyłukašenkaŭski elektarat. Na roznyja «histaryčnyja» adozvy ŭžo alerhija.
Kryŭdna, što režym prysabiečyŭ lozunh «Za Biełaruś!» Ale «My za Mi!» nahadvaje abo pra kazionnyja savieckija mitynhi, abo pra saviecki helikopter (asacyjacyjny šerah možna doŭžyć).
Palittechnalohii nia cierpiać dyletantyzmu, charakternaha dla tych apazycyjaneraŭ, što pryśviačajuć palitycy «volny ad pracy čas». Miž tym ułada, chaj sabie j błytaje kremnij z sylikonam, užo asiadłała cenzuraju Internet (asabliva ŭ internacie!). 19 sakavika možna čakać kropkavaj kibervajny, hetkaha elehantnaha elektronnaha blickryhu z adsiakańniem kramolnych resursaŭ u siecivie.
Dyj paśla naiŭna spadziavacca, što jany tam stamilisia i zaraz daduć pasłableńnie. Naadvarot, zusim imavierna, što praktyčnaje ŭžyvańnie represiŭnych navelaŭ kryminalnaha zakanadaŭstva raspačniecca akurat potym. Kab nie elektryzavać publiku ŭ krytyčnyja dni. Zhadajcie «razbor palotaŭ» paśla vybaraŭ-2001, kali na tle hramadzkaj apatyi spakojna vypisali «chimiju» Markieviču, Mažejku dy Ivaškieviču. Urok ža adhukajecca niezaležnym žurnalistam pakutlivaj samacenzuraj i dasiul. A tym časam i hazety ichnija technalahična vymieli z katalohaŭ dy sajuzdrukaŭ.
Karaciej, pakul vysakałobyja apanenty spaborničali ŭ ramantyčnych pražektach, «kałhasny» režym metadyčna ŭmacoŭvaŭ pazycyi.
Siońnia adno z dvuch: abo nadzieć biełyja palčatki i hrebliva kazać «fe, jaki fars!» — abo prymać niaŭdziačny vyklik. Kamanda Milinkieviča vybrała druhoje. Dyk niachaj pracuje.
