U Mastackim muziei adčyniłasia vystava «Zachodniaja Biełaruś u mastactvie». Takoha zboru tut jašče nie było.
Michaś Sieŭruk. Žnivo.
Jazep Drazdovič.
Vystava prymierkavana da 70‑ hodździa ŭźjadnańnia Biełarusi. Na joj upieršyniu sabranyja tvory mastakoŭ Zachodniaj Biełarusi.
Prynamsi ŭ mastactvie, savieckija časy skančajucca. Na vystavie možna pabačyć tvory mastakoŭ, čyje imiony byli adkrytyja mastactvaznaŭcami tolki ŭ siaredzinie 80‑ch. U Minsk pryviezienyja tvory, što zachoŭvalisia ŭ rehijanalnych muziejach, pryvatnych zborach. I hetaja akaličnaść robić vystavu ŭnikalnaj.
Varta schadzić, kab pabačyć tvory Jazepa Drazdoviča.
Albo Piatra Sierhijeviča, aŭtara fresak u dziesiatkach chramaŭ Biełarusi i bolš za 600 žyvapisnych pałotnaŭ — adnak na Radzimie, u adroźnieńnie ad toj ža Litvy, jaho amal nie viedajuć.
Varta paznajomicca z tvorčaściu Michasia Sieŭruka, jaki byŭ ščyra zachopleny savieckaj ideałohijaj i stvaryŭ cikavuju hraviuru z vyjavaj Stalina na fonie hor, a žyćcio svajo skončyŭ vykładčykam malavańnia ŭ maleńkaj škołcy.
Tak zvanaja vilenskaja škoła žyvapisu paŭstała dziakujučy Drazdoviču. Vilnia jašče ŭ Rasijskaj impieryi była adnym z centraŭ kulturnaha i mastackaha žyćcia na zachodnich abšarach. Choć bolš viadomymi byli Krakaŭ, Varšava, Lvoŭ. U Vilni panavała akademičnaje mastactva, jakoje kiravałasia pieciarburhskimi dy maskoŭskimi ŭzorami. Mienavita Drazdovič i Sieŭruk źmianili hetuju tendencyju, stvaryŭšy biełaruskuju mastackuju škołu.
Kamuści z naviednikaŭ vystaŭlenyja ŭ Mastackim muziei tvory padaducca naiŭnymi, chtości papraknie ich ŭ miestačkovaści i nazavie aŭtaraŭ karcin dyletantami. Heta šmat u čym budzie praŭdaj. Samavuki i ramantyčnyja pačatkoŭcy ŭražvajuć hetaj ščyraj naiŭnaściu. Tak usio pačynałasia.
