28 listapada ŭ Słucku adbyŭsia mitynh, pryśviečany 89-m uhodkam Słuckaha zbrojnaha čynu. Haradskija ŭłady vydzialili dla jaho ceły stadyjon. Adnak z usiaho 65-tysiačnaha Słucku ušanavać pamiać zmaharoŭ-słuččakoŭ navažyłasia nie bolš za try dziesiatki čałaviek.
Ahułam na mitynh sabrałosia čałaviek kala siamidziesiaci. Pałova ź ich pryjechała sa stalicy, tasama było dosyć šmat ludziej z susiedniaha Salihorsku. Milicyjanty pavodzili siabie dastatkova vietliva dy karektna. Niadziva: arhanizatary musili aficyjna zapłacić za ich pasłuhi kala 400 tysiačaŭ rubloŭ. Adzin ź milicyjantaŭ na ŭvachodzie paprasiŭ pradjavić žurnalisckija paśviedčańni. Pierakinulisia ź im paraj słovaŭ. Jak vyjaviłasia, jon dobra padkavany ŭ historyi paŭstańnia: kali jašče vučyŭsia ŭ škole, vyciahnuŭ na ispycie bilet pra Słucki zbrojny čyn. Adkazaŭ na mocnuju čaćviorku. «My svaju historyju šanujem», — uśmichnuŭsia achoŭnik.
Zrešty, navat tyja sučasnyja słuččaki, jakija niešta čuli pra paŭstańnie, publična vyjaŭlać svaje viedy nie śpiašajucca.«Voś dała hazieta, «Infa-Kurjer», abjavy ŭ dvuch numarach, — razvažaje piensijanier Michaś Tyčyna, adzin z tych niamnohich žycharoŭ horada, jakija pryjšli na mitynh. — Tyraž haziety siem tysiačaŭ trysta asobnikaŭ — heta niamała. U horadzie try tysiačy asobnikaŭ razychodzicca. Ludzi ž pračytali, niechta ž kupiŭ u kijosku — a voś nie pryjšli… Zahadka!». Jaho žartam abdymaje za plečy małady tavaryš, Viktar Dvurečanski, staršynia słuckaj BCHD: «Słuckija paŭstancy — heta my!»
Hledziačy na stadyjon, na jakim adbyvajecca mitynh, razumieješ: zvyčajnamu słuckamu rabočamu ci nastaŭniku treba mieć peŭnuju mužnaść, kab, siedziačy na łancužku «pracoŭnaha kantraktu», prajści pad pilnym pohladam miascovych ideołahaŭ dy milicyi za žaleznuju aharodžu na stadyjon, dzie adbyvajecca mitynh pad bieł-čyrvona-biełymi ściahami, jaki, da taho ž, filmujecca «čałaviekam u cyvilnym».
Ciažka zrabić masavym śviata, kali dziaržava dahetul adnosicca da jaho padazrona i ŭsialak jaho zamoŭčvaje.
Adzinym lideram «pieršaha apazicyjnaha ešałonu», jaki naviedaŭ mitynh u Słucku, byŭ Alaksiej Janukievič, staršynia Partyi BNF. Ci vieryć jon u toje, što śviatkavańnie dzievianostaj hadaviny Słuckaha zbrojnaha čynu atrymajecca arhanizavać jak naležyć? «Ja vieru, što kali hetuju pracu raspačać zahadzia, metanakiravana — i my źbirajemsia hetym zaniacca — to, biezumoŭna, bolš ludziej pryjdzie, bolš ludziej voźmie ŭdzieł», — adkazvaje Alaksiej Janukievič.
Nina Stužynskaja, historyk, jakaja aktyŭna zajmajecca daśledvańniem Słuckaha zbrojnaha čynu, ličyć, što śviatkavańnie jubileju pavinna zrabicca sapraŭdnaj kampanijaj:
«Biezumoŭna, chaciełasia b, kab heta byŭ šerah mierapryjemstvaŭ, kab šmat ludziej było zadziejničana, kab Słuččyna prahrymieła».
Na mitynhu ŭžo prahučali niekatoryja kankretnyja prapanovy. Partyja BNF źbirajecca naładzić vypusk kalandarykaŭ i postaraŭ, pyśviečanych Słuckamu zbrojnamu čynu. Anton Astapovič, staršynia Biełaruskaha dobraachvotnaha tavarystva achovy pomnikaŭ historyi i kultury, zaklikaŭ ustalavać da jubileja kryž na brackaj mahile paŭstancaŭ-słuččakoŭ u vioscy Aharodniki.
Sioletni mitynh nielha nazvać niaŭdałym. Atmaśfiera była pryjaznaja. Sabrałosia ciesnaje koła adzinadumcaŭ, jakija zładzili vandroŭku pa miaścinach bajavoj słavy. Adnak śviatkavańnie dzievianostych uhodkaŭ Słuckaha zbrojnaha čynu musić być praviedziena na jakasna inšym uzroŭni.
Amal dzievianosta hod tamu žychary Słuččyny sa zbrojaj u rukach baranili niezaležnaść svajoj radzimy. Toje, što siońnia my žyviem u samastojnaj krainie — heta, u mnohim, ich zasłuha. Ale dla taho, kab danieści heta da sučasnych biełarusaŭ, patrebnaja vialikaja supolnaja praca historykaŭ, palitykaŭ, žurnalistaŭ dy tvorcaŭ. Nia lišniaj była b i padtrymka dziaržavy. Na jaje, na žal, pakul što spadziavacca nie davodzicca.
