Adhadajcie, jakuju jašče moŭnuju viersiju, akramia anhlijskaj i kitajskaj, maje sajt Hrodzienskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta imia Janki Kupały.
U Biełarusi niekalki ŭniviersitetaŭ nosiać imiony biełaruskich piśmieńnikaŭ i aśvietnikaŭ. Mazyrski dziaržaŭny piedahahičny ŭniviersitet imia I.P. Šamiakina, Homielski dziaržaŭny ŭniviersitet imia Francyska Skaryny, Biełaruski dziaržaŭny piedahahičny ŭniviersitet imia M. Tanka ŭ Minsku, Hrodzienski dziaržaŭny ŭniviersitet imia Janki Kupały. Kłasiki, čyimi imionami nazvanyja ŭniviersitety, zrabili nieacenny ŭniosak u raźvićcio biełaruskaj movy. Było b naturalnym, kab rodnaja mova zaniała svoj pačesny pasad u žyćci ŭniviersitetaŭ, i nie tolki tych, što nosiać hodnyja imiony. U tym liku i virtualnym žyćci — na aficyjnych sajtach VNU. Što ž my majem u realnaści?
Sajt hrodzienskaha ŭniviersiteta imia Janki Kupały maje try moŭnyja viersii. Adhadajcie, jakuju jašče, akramia anhlijskaj i kitajskaj? Nie, nie biełaruskuju. Rasiejskuju.
Dziŭna takoje čuć pra ŭniviersitet imia aŭtara «Tutejšych»? Dy nie, uličvajučy toje, što tut i nie źbiralisia ładzić spravavodstva pa-biełarusku, bo «ŭ nas dźviuchmoŭje».
Idziem dalej. Sajt pieduniviersiteta imia Maksima Tanka maje tolki rasiejskamoŭnuju viersiju. Pa-biełarusku na hałoŭnaj staroncy, niby adčepnaje, tolki raździeł «Ab praviłach biełaruskaj arfahrafii i punktuacyi».
Pa-rasiejsku i anhlijsku abnaŭlajecca staronka homielskaha ŭniviersiteta imia Francyska Skaryny. I tolki sajt piedniviersiteta imia I.P. Šamiakina ŭ Mazyry maje biełaruskuju viersiju. I toje, źjaviłasia jana zusim niadaŭna — 23 žniŭnia 2010 hoda.
Dziela paraŭnańnia zazirniem na sajty samych viadomych ajčynnych univiersitetaŭ. Znajomstva sa staronkaj hałoŭnaha ŭniviera krainy navodzić na dumku, što akurat na jaho raŭnialisia hrodziency i hamielčuki — sajt Biełaruskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta nie maje biełaruskamoŭnaj viersii. Zatoje jaje maje sajt Akademii kiravańnia pry prezidencie Respubliki Biełaruś. Aryhinalny padychod demanstrujuć stvaralniki staronki Biełaruskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta kultury i mastactvaŭ: kolkaść moŭnych viersij nie paznačanaja, častka rubryk i raździełaŭ padajecca pa-biełarusku, častka — pa-rasiejsku.
Šmat užo havaryłasia pra pryčyny niežadańnia baćkoŭ addavać dziaciej u biełaruskamoŭnyja škoły. Čaściej za ŭsio zhadvajecca adsutnaść biełaruskamoŭnych VNU. Praktyka pakazvaje, što situacyja pakul nie skranajecca ź miortvaj kropki. I padychod u moŭnym afarmleńni aficyjnych staronak univiersitetaŭ u internecie dadatkova charaktaryzuje stan movy ŭ śfiery vyšejšaj adukacyi. Słovy Janki Kupały, napisanyja ŭ dalokim 1919 hodzie, zastajucca aktualnymi i siońnia:
«Chiba moža ciomny biełaruski abyvaciel pažadać biełaruskaje škoły, kali jon nie viedaje, ci pryniasie jana jamu karyść!Chiba moža jon advažycca na biełaruskuju škołu, kali biełaruščyna cełymi sotniami hod hańbiłasia i vyhaniałasia adusiul, adkul tolki možna było?» Adzinaja roźnica palahaje ŭ tym, što ciapier mova «vyhaniajecca adusiul» našymi ž rukami.
