Łukašenku nia pieršy raz admaŭlacca ad prapanovaŭ Zachadu. Adnak na hety raz jamu ciažka budzie patłumačyć Sidorskamu z Makiejem, čamu nie pacisnuć praciahnutuju ruku. Ciažej navat, čym ciotcy Śvietcy z Vaŭkavysku, jakaja zatavarvajecca ŭ biełastockim “Ošanie”. Hetaja prapanova niavyhadnaja siami asobam u atačeńni kiraŭnika dziaržavy, ale vyhadnaja ŭsim astatnim łukašenkaŭcam.
Pryniać jaje (navat nieŭsurjoz i nienadoŭha) značyć ryzyku pajści darohaj Pinačeta. Nie pryniać jaje značyć ryzyku darohi Chonekiera. Nia zaŭtra, ale ź niepaźbiežnaściu. Tamu ja aceńvaŭ by šancy na jaje pryniaćcie mizernymi, ale bolšymi, čym kali-kolviek raniej.
Našaj krainie prapanujuć hrošy na reformy ŭzamien za zbližeńnie z Eŭropaj. Našaj krainie prapanujuć taksama padtrymku ŭ vypadku rasiejskaha hazavaha šantažu. Biełaruś chočuć upisać u vialikuju hulniu Eŭropy pa stvareńni procivahi rasiejskamu enerhietyčnamu monstru. (Toje samaje, tolki ŭ bolš cyničnym vyhladzie, prapanujecca ciapier Uzbekstanu. U bolš cyničnym – bo zacikaŭlenaść va ŭzbeckim hazie bolšaja, čym u biełaruskim tranzycie.) I heta dobra. Značyć, sprava nia tolki ŭ ideałach, ad jakich -- my, na žal, heta viedajem -- Eŭropa nia raz lohka admaŭlałasia. Sprava ŭ kankretnym ekanamičnym intaresie.
Havorka pra vielmi istotnyja sumy, chiba bolšyja, čym tyja, jakimi ŭ svoj čas padtrymali krainy Bałtyi ci demakratyčnuju Serbiju. A very good deal, havoračy na movie biznesu. Paradaksalna, što dyktaturu možna niakiepka pradać!
Ja baču ŭ hetym šaniec dla Biełarusi. Tak, u minułym dla Łukašenki Zachad byŭ treba adno jak pudziła dla Maskvy. Najchutčej što i na hety raz eŭrapiejcy svajoj afertaj paprostu nasolać "Hazpromu" na paru socień dalaraŭ, tak by mović, z paršyvaj aviečki choć voŭny žmut.
Adnak navat kali Łukašenka źbiajodaje hety šaniec, inšyja zapomniać: Eŭrasajuz razhladaje Biełaruś jak abjekt intaresu. Narešcie! Hulnia stała vartaja śviečak.
