Ja pačynaŭ jak šachmatyst, adnak pastupova zachapiŭsia šaškami, navučyŭšysia ich samastojna, pavodle litaratury. Pracujučy treneram, pryjšoŭ da vysnovy, što šašačnaja hulnia lepš adpaviadaje našamu chutkapłynnamu času — maksymum za hod šašyst‑pačatkoviec dasiahaje dobrych vynikaŭ. U mianie pałova vučniaŭ bieź vialikich ciažkaściaŭ vykonvaje normu druhoha razradu, druhaja pałova — pieršaha.
Isnuje bieźlič vidaŭ šašak. U Biełarusi praktykujucca pieradusim «ruskija» i «mižnarodnyja», a jość jašče brazylskija, armianskija, nieŭskija, tureckija. Jak na mianie, najbolš praktyčnaj raznavidnaściu jość staŭrapolskija šaški, čyj vynachodnik nieviadomy. U paraŭnańni z ruskimi dadajecca ŭsiaho adno praviła: kožny z hulcoŭ zamiest chodu svajoj šaškaj zaŭsiody moža ździejśnić chod za supiernika. Naturalna, sunuć čužyja prostyja šaški možna tolki ŭ svoj bok, i bić imi intarasant maje tolki «svaich». Bićcio abaviazkovaje. U endšpili časta davodzicca hulać čužymi šaškami, kab asłabić ich pazycyju.
Staŭrapolski varyjant — dziŭnaje spałučeńnie elementaŭ paddaŭkoŭ i zvyčajnych šašak. Praz heta charaktar baraćby rezka ŭskładniajecca. Ja pravieryŭ: myśleńnie dziaciej pry ŭžyvańni ŭ pedahahičnym pracesie hetaj hulni raźvivajecca chutčej, bo im abaviazkova davodzicca dumać i za siabie, i za supiernika. Rekamenduju!
Alaksandar Paŭłovič, trener‑vykładčyk SDzJuŠAR‑11, Miensk
❏
Vaš chod
Biełyja pačynajuć i vyjhrajuć pavodle praviłaŭ staŭrapolskich šašak
Adkaz 1. s5-b4! Čornyja musiać bić: 1... a3:s5. Biełyja znoŭ rušać čužuju šašku: 2. b8-c7 i ŭźnikaje pazycyja, dzie luby chod čornych -- choć svajoj, choć čužoj šaškaj -- viadzie da straty.
