Pažar na Lidzkim zavodzie «Lakafarba» da hetaha času praciahvaje turbavać žycharoŭ horadu. Niahledziačy na aficyjnyja zajavy, što padčas zdareńnia nijakich niebiaśpiečnych dla zdaroŭja vykidaŭ nie było, u Lidzie hetamu nia vierać.
Chodziać čutki, što 14 lutaha miascovyja ŭłady paraili nie vypuskać dziaciej na vulicy, kab uratavać ad taksičnaha atručańnia. Jak heta było na samoj spravie, nam raskazaŭ dyrektar lidskaj škoły №1:
«Sanstancyja zrabiła zamiery. Spačatku była rekamiendacyja, ale jaje admianili jašče ŭ pieršaj pałovie dnia. Dyj sami my adčuvali lohki pach dymu».
U dziciačych sadkach dziaciej taksama nie vyvodzili na vulicu, ale nijakaha vyšejšaha zahadu nie źjaŭlałasia — była inicyjatyva baćkoŭ. Dyrektar dziciačaha sadka №2 paviedamiła nam, što siońnia dzietki ŭžo hulajuć.
Pavodle infarmacyjnaha sajtu bizlida.by, učora haradžanie skardzilisia na hałaŭny bol i hałavakružeńnie, a pa miascovym radyjokanale było abvieščana, kab ludzi nie vychodzili na vulicu bieź nieabchodnaści.
Ale zahadčyk pryjomnaha adździaleńnia haradskoj lakarni Natalla Šefier adrazu abvierhła čutki pra najaŭnaść paciarpiełych ad zdareńnia. A heta sapraŭdnaje dziva, tamu što pa źviestkach MNS hareli try z vaśmi ŭstanovak‑kandensataraŭ u adździaleńni vytvorčaści adnaho sa składnikaŭ farby — ftalevaha anhidrydu.
DAVIEDKA JEŬRARADYJO:
Para i pył ftalevaha anhidrydu akazvaje mocnaje razdražnialnaje ŭździejańnie na ślizistuju abałonku vačej i vierchnich dychalnych šlachoŭ. Pad uździejańniem ftalevaha anhidrydu na skury ŭźnikajuć čyrvonyja plamy, zredku puchiry, jakija nahadvajuć vaŭdyry pry apioku.
Kab kančatkova ŭpeŭnicca ŭ biaśpiečnaści ŭčorašniaj avaryi my parazmaŭlali z načalnikam častki Ministerstva pa nadzvyčajnych situacyjach horadu Lida majoram Cybrukom, jaki prysutničaŭ na likvidacyi pažara:
«Było ŭzharańnie ŭ cechu №2 «Łakafarby», hareli alei ŭ paddonie. Viadoma, byŭ čorny dym, i na samim zavodzie adčuvałasia har. Ale paciarpiełych nie było, nichto nie atruciŭsia: ni piersanalny skład MNS, ni hramadzianskija asoby, ni supracoŭniki. Rabočyja prachodzili całkam praź miascovy miedpunkt, im tam davali vuhalnyja tabletki.
Viedajecie, panika i bojaź vyklikajuć z‑za niervaŭ zaspaleńnie svaich unutranych chvarobaŭ. Peŭny čas u asnoŭnym žančyny, na jakich upłyvajuć mahnitnyja bury, žalilisia na hałaŭny bol. Kaniečnie, kali pastajać mienavita nad dymam, možna i pamierci.
Pažar byŭ pahašany praz paŭhadziny ad pačatku. Ale z‑za taho, što my raźbirali‑prybirali navokał, źjechali tolki na pačatku druhoj hadziny. Sanstancyja ŭvieś čas stajała na miažy zavoda i horadu i brała sproby, ale nijakich niebiaśpiečnych rečyvaŭ nie było vyjaŭlena».
Takim čynam, pa aficyjnych źviestkach, učorašniaje zdareńnie na Lidskim zavodzie «Łakafarba» na navakolnaje asiarodździe nijak nie paŭpłyvała. Ale dahetul prostyja rabotniki pradpryjemstva pierakananyja, što nie ŭsio tak prosta, jak kažuć. Praŭda, jany bajacca jak‑niebudź kamientavać svaje dumki z‑za pahrozy być zvolnienymi.
