Apanoŭvajuć, jak niekali Maksima Horkaha, "niasvoječasovyja dumki". A što paśla 25-ha? Što paśla bolš ci mienš haračaj viasny?
Ujavim sabie idealny (na žal, zusim nie harantavany) varyjant: Dzień Voli staniecca dastatkova šmatludnym, abydziecca biez pravakacyjaŭ dy brutalnych zachadaŭ, karaciej — atrymajecca śviata i adnačasna demanstracyja apazycyjnaha patencyjału.
Ale ž, zrazumieła, nijakaj revalucyi nie adbudziecca, dyj nichto jaje ładzić 25 sakavika nie źbirajecca.
Nia nadta imavierna, što stanuć pahražalnymi dla ciapierašniaj ułady i astatnija akcyi čarhovaj "haračaje viasny".
Nu a ŭletku palityčnaja aktyŭnaść i ŭvohule spaŭzaje amal što na nul. Znoŭ bałotnaja apatyja.
Dyk jakaja pierspektyva ŭ tych, kaho apazycyjnyja lidery schiematyčna kličuć "prychilnikami pieramienaŭ"?
Darečy, entuzijasty čarhovaha kanhresu abiacajuć paradavać stratehijaj dy planam dziejańniaŭ.
A što ž jany raspracoŭvali paśla vybaraŭ letaś?
Akazvajecca, była ŭžo stratehija, jakaja staviła na mecie zmusić Łukašenku addać uładu ciaham dvuch hadoŭ.
Chłopcy, hod ža tolki zastaŭsia! :)
Zrešty, letaś kančatkovy varyjant stratehii lidery afišavać nia stali. Jak skazaŭ Siarhiej Kalakin, heta škodna dla samich vykanaŭcaŭ.
Zaraz ža, badaj, chavać nia stanuć. Inačaj jak apraŭdać toj kanhres?
A što da kanśpiracyi, dyk, musić, upeŭnilisia: "tam, dzie treba", tak ci inačaj usio viedajuć :(
Moža, novuju paradyhmu pieramožnych dziejańniaŭ adlustroŭvaje stratehija, zaćvierdžanaja niadaŭna na sojmie Partyi BNF?
Vincuk Viačorka vykłaŭ schiemu tak: niepaźbiežna hrymnie ekanamičny kryzys, jon zrobić čujnaj da našaj ahitacyi publiku z čysta ekanamičnym myśleńniem (čytaj: abyvatala z "kiłbasnym" mentalitetam) — i ŭ rešcie reštaŭ my zavajujem balšyniu.
Pa-pieršaje, staŭku na źmienu śviadomaści balšyni, na ekstensiŭnuju ahitacyjnuju pracu jak pieradumovu zavajovy ŭłady daŭno krytykujuć analityki.
Pa-druhoje, na ekanamičny čyńnik, jaki pachiśnie režym, raźličvali i letaś. Ale pakul što prahnazavanaha abvału nie adbyłosia. I ŭvohule ciapierašniaja "biełaruskaja madel" užo nie adnojčy demanstravała bolšuju stupień tryvałaści, čym pradrakali jaje krytyki. Dyj narod u nas nadta ciarplivy. Tak što sacyjalnaha vybuchu ŭ ahladnaj perspektyvie moža i nia być. Nia kažučy pra toje, što ŭvohule lepiej, kali prablemy ŭ hramadztvie vyrašajucca biaz vybuchaŭ.
A voś bolej hnutkich scenaroŭ baraćby za tyja sakramentalnyja pieramieny niešta nie prapanujecca. A kali chto robić niestandartny chod, jak Milinkievič ź viadomym listom, to zamiest ćviarozaha prahmatyčnaha analizu hetaha kroku pačynajecca zakidvańnie kamianiami z vokličami "hańba!" dy "zdrada!".
Panuje vulharnaje čorna-biełaje myśleńnie, lusterkavy adbitak uładnaj nieciarpimaści.
Šerah palitolahaŭ robić vysnovu, što palityčnaja apazycyja ŭ jaje ciapierašnim stanie prosta niazdolnaja prapanavać hramadztvu mocnuju alternatyvu. Jana sama razhubiłasia pierad vyklikami času. Dy jašče i zmarnavała reštu aŭtarytetu biaskoncymi zvadkami.
Heta, kaniešnie, vielmi žorstkija vysnovy, moža, navat zališnie kateharyčnyja. Ale abvierhnuć zakidy apazycyjnyja viarchi mohuć tolki mocnymi idejami i mocnymi palityčnymi chadami.
Chacia peŭna ž naiŭna raźličvać, što ŭsim daŭno viadomyja partyjnyja dziejačy raptam zakidajuć prahresiŭnuju častku hramady hienijalnym palityčnym kreatyvam.
Viazkaja, bałotnaja sytuacyja, ŭ jakoj apynułasia Biełaruś, jość intelektualnym vyklikam usim tym, chto sprabuje dumać.
Davajcie dumać! I lepiej, kab nie šablonnymi lozunhami.
Jość Dzień Voli, ale vola zdabyvajecca nie za adzin dzień.
