31 sakavika, a 22:30 u Vilni pamior piśmieńnik i hramadzki dziejač Alaksiej Aniščyk (pseŭdanim Andrej Čemier). Jon byŭ apošnim pradstaŭnikom mižvajennaj biełaruskaj intelihiencyi ŭ hetym horadzie.
Alaksiej Aniščyk naradziŭsia 19 lipienia 1912 h. na Navahradčynie. U 1930‑ch skončyŭ ekanamičny fakultet Paznanskaha universytetu. U vieraśniovaj kampanii 1939 h. u składzie Polskaha vojska baraniŭ Varšavu ad nacystaŭ. Padčas niamieckaj akupacyi nastaŭničaŭ, a ŭ 1944 h. redahavaŭ navahradzkuju hazetu «Za praŭdu». Byŭ udzielnikam II Usiebiełaruskaha Kanhresa, dzie rezka vystupiŭ "suprać usich akupantaŭ Biełarusi".
Uletku 1944 h. padaŭsia na čužynu, žyŭ u Polščy. U 1948 h. byŭ aryštavany, departavany ŭ SSSR i asudžany da rasstrełu «za supracoŭnictva ź niemcami». U tym hodzie śmiarotnuju karu admianili i rasstreł «litaściva» zamianili 25 hadami lahieroŭ. Vyzvaliŭsia ŭ 1962 h.
Viarnuŭsia na Navahradčynu, a potym pierajechaŭ u Litvu. Žyŭ u Litvie, braŭ udzieł u biełaruskim hramadzkim žyćci, aŭtar niekalkich knih: «Navahradzkaja biełaruskaja himnazija», «Siarhiej Chmara» i h.d. Byŭ siabram Sajuzu biełaruskich piśmieńnikaŭ.
Jak paviedamiła nam Ludmiła Vituška, pachoviny Alaksieja Aniščyka adbuducca ŭ aŭtorak, 3 krasavika, na pravasłaŭnych Śviata‑Jeŭfrasińnieŭskich mohiłkach, abo Bylinach, jak ich nazyvajuć vilenčuki. Jon budzie spačyvać pobač z nastaŭnikam byłoj Vilenskaj biełaruskaj himnazii Daniłovičam.
