U aŭtarytarnaj dziaržavie kiraŭnictva musić permanentna davodzić svaju moc i niepachisnaść. Voś i siońnia ŭ Śviata-Duchavym sabory, jak i niadaŭna na fabrycy harodniny, aficyjny lider padkreślivaŭ, što jon ćviorda staić na nahach i vałodaje sytuacyjaj u krainie.
Uvohule pramova na Vialikdzień (hetak sama ž było i na Kalady) tradycyjna tyčyłasia śvieckich pytańniaŭ. Chacia atmasfera carkoŭnaha śviata nakłała svoj adbitak na patetyku: "Niekamu chočacca, kab jon zachistaŭsia. Ale hetaha nia budzie, bo Haspodź nas zaŭždy padtrymaje ŭ našym spraviadlivym imknieńni być sumlennymi dy prystojnymi".
Łukašenka zapeŭnivaje, što ekanomika akryjała ad "mahutnaha ŭdaru z uschodu".
Zrešty, nia varta zabyvać, što ŭ pieršym paŭhodździ my płocim rasiejcam za haz tolki pałovu koštu. Akramia taho, surjoznym vyprabavańniem dla ajčynnych vytvorcaŭ moža stać niadaŭna padpisanaje handlovaje pahadnieńnie (kaniešnie, kali biełaruski bok navažyŭsia jaho ščyra vykonvać).
Uvohule ž paćviardžajecca vysnova analitykaŭ: kivač vonkavaj palityki znoŭ pajšoŭ u bok Rasiei. Siońnia panavała rytoryka pra viečnuju družbu. U zvadkach ža vinavatyja vyklučna aliharchi, Kreml vyviedzieny za dužki. Chacia, badaj, mienavita jahony presinh sparadžaje fonavuju tryvohu. Pryčym presinh hety — nia tolki ekanamičny, ale i psychalahičny. Hienerujecca mahutnaja pijaraŭskaja płyń na temu roznych niespryjalnych dla ciapierašniaha biełaruskaha kiraŭnictva scenaroŭ Maskvy.
Adsiul — zmušany kontarpijar: "Siońnia šmat razmoŭ viadziecca na moj adras i adras kiraŭnictva Biełarusi. Paviercie: za hety hod ničoha nie źmianiłasia".
Mahčyma, navahodni enerhašok i sapraŭdy zbolšaha prajšoŭ. Ale ž całkam status-kvo ŭžo nia vierniecca. Asabliva što da koštu enerhanośbitaŭ. Sioletnija ich ceny — tolki pieršaja prystupka na krutoj leśvicy rynkavych dačynieńniaŭ. Sapraŭdnyja adkazy na vonkavyja vykliki jašče naležyć dać.
