Biełarus Dźmitry Kałdun zaniaŭ šostaje miesca na "Eŭravizii". Z hetaj nahody tok-šoŭ z udziełam Kałduna 14 traŭnia a 21.40 budzie ŭračysta pradstaŭlenaje adrazu na troch biełaruskich telekanałach: BT, “Ładzie” i Biełaruś-TV. Usie inšyja zaplanavanyja pieradačy buduć admienienyja. Raniej padobnaje zasłuhoŭvaŭ tolki Łukašenka. Hałoŭny idejolah prezydenckaj administracyi u niadzielnaje “Panaramie” asabista prakamentavaŭ eŭravizijny pośpiech.
Nam šmatkroć pra hetaje nahadajuć.
Z usich televizijnych skryniaŭ i radyjokropak.
Potym dahoniać – i nahadajuć jašče raz.
Hazety miesiacami buduć musolić eŭravizijnuju temu. Dźmitry Kałdun źjavicca na ŭsich reklamnych plakatach – jak raniej “eŭradzietka” Ksienija Sitnik, a biełaruskija ambasady raspačnuć aktyŭny prodaž “novaha biełaruskaha tvaru”.
Ci varta ad hetaha tak šaleć? I čamu vysokija radki ŭ papsovym konkursie razhladajucca, jak etapnaja palityčnaja pieramoha?
Za piaćdziasiat hadoŭ svajho isnavańnia “Eŭravizija” nie adkryła novych imionaŭ. Z admietnych papsovych pieramožcaŭ možna ŭzhadać tolki Selin Dyjon i “ABBU” – ale jany j tak byli suśvietna viadomymi.
“Eŭravizija” – heta administracyjna-papsovy adpaviednik biezabličnaje eŭrapiejskaje biurakratyi, elektaralna-televizijnaja zabaŭka dla ladaščych i ŭbohich u palityčnym ci papsovym planie – krainaŭ.
Niemahčyma ŭjavić na “Eŭravizii” francusku Patrysiju Kaas, anhielskich “Spice girls” ci niamiecki “Rammstein”. Im i tak choraša. Ichnija płytki razychodziacca milijonnymi nakładami, ich słuchajuć, pieśni znajuć na pamiać. Vialikabrytanija, Francyja j Niamieččyna mohuć dazvolić sabie dasyłać na “Eŭraviziju” kaho zaŭhodna j jak zaŭhodna – choć amataraŭ ź viaskovaha klubu. Ichni aŭtarytet na suśvietnym medyjnym rynku ad hetaha anijak nie pachiśniecca. Dyj dla sapraŭdnaj papularnaje muzyki važniejšy mienavita hety, pakupnicka-handlovy momant.
Dla “Eŭravizii” heta j nie istotna. Istotny administracyjny čyńnik, palitkarektnaja pradstaŭlenaść krainaŭ, “zmovy” susiedak, paddyvanovyja televizijnyja hulni. Heta mahčymaść kantrabandaj trapić u Eŭropu ci, prynamsi, nahadać pra siabie.
Z upartaściu nasaroha štohod pniecca na “Eŭraviziju” Rasieja, kab zajavić pra siabie, jak pra Vialikuju (papsovuju) eŭrapiejskuju krainu. Ała Puhačova j leśbi-duet “Tatu” i tak byli papularnymi – ale patrebny byli mienavita palityčnyja dyvidendy. (Nieatrymańnie ich razhladajecca, jak palityčnaja pravakacyja!)
Piščom piščyć Uschodniaja Eŭropa: z “Eŭravizii” zachodnija chatnija haspadyni ŭpieršyniu daviedvajucca pra isnavańnie małych krainaŭ. A dla siońniašniaj Biełarusi – heta nia prosta sproba nahadać pra siabie. Heta ledźvie nie adzinaja lehalnaja zajaŭka na pryznańnie j pieramohu “stabilnaha, mocnaha i praćvitajučaha” biełaruskaha režymu.
Istotny j “elektaralny” čyńnik “Eŭravizii”. Heta papsovy adpaviednik vybaraŭ u Eŭrapiejski parlament. Ale tut, uvohule, niavažna, “pravilna” ci “niapravilna” ličać “televizijnyja” hałasy.
Šarahovy hałasoŭnik anijak nie adkazvaje za svoj vybar – i nie źbirajecca rabić hetaha. Jon nia budzie vykładać svaje hrošy za płytku z papsovaju serbskaj (makiedonskaj, andorskaj) muzykaj. Jon nia budzie kuplać kvitki na hreckaha (estonskaha, biełaruskaha, švedzkaha) “eŭravizijnaha” vykanaŭcu. I zusim užo niemahčyma ŭjavić, što hałasoŭnik budzie zavučvać słovy (tureckaj, rumynskaj, baśnijskaj) pieśni na pamiać.
Heta lehkadumlivaje hałasavańnie “na chalavu” – i da taho ž, zroblenaje ŭ režymie milhatlivaha pieraklučeńnia televizijnych kanałaŭ. Henaje milhatlivaje pieraklučeńnie spryčyniajecca da taho, što administracyjnyja papsovyja eŭraadkidy (jakija pnucca stać kičam!) – nabyvajuć vyčvarnyja malimonnyja rysy.
Kab imhnienna začapić milijonnuju aŭdytoryju pasujuć “freaks”, crazies”, “queers” – malimončyki j malimońnicy ŭsich “pol”naściaŭ i adcieńniaŭ: “mačystyja” serbskija dziavuli, Vierka-travesty, małdaŭskija babulki na padtancoŭkach, izrailskaja transseksuał(ka) Dana Internešnł, finskija rokavyja dziadzi ŭ strachaludnych maskach. (Kałdun nakonadni konkursu śpiavaŭ u helsinskim hiej-klubie – ale mała, mała…)
Kab zaniać pieršaje miesca na “Eŭravizii” treba mieć salidarnuju padtrymku “susiedziaŭ” – i być “ašalełym”. Biełaruś (harantavana!) zaniała by pieršy radok, kali b vystaviła na scenu hałoŭnaha biełaruskaha papsavika z repavym dakładam pra sielskuju haspadarku i padtancoŭkaj AMONu (ja surjozna!). Ale Kałdun – niedastatkovy fryk. Jon nie nastolki kiepski, kab za jaho hałasavać, i niedastatkova dobry, kab vykraślić. Niama ściobu j nieabaviazkovaści, heta ekspartny uźniosły “idealahičny prajekt” (zrobleny na “braterskija” rasiejskija hrošy).
U lubym vypadku, Biełaruś ciapier u Eŭrapopie.
Płakać ad hetaha, ci rahatać?
