Tolki što abmianiaŭsia dumkami z palitolaham Valeram Karbalevičam, jaki byŭ u liku hanarovych haściej mierapryjemstva.
"Kanhres staŭ padziejaj dla apazycyi, ale nie dla hramadztva", — skazaŭ moj surazmoŭca.
Palitolah nia zhodny, što vodapadzieł na kanhresie prachodziŭ, jak śćviardžali niekatoryja palityki, miž "levaj" i "praniezaležnickaj" (abo "prarasiejskaj" i "praeŭrapiejskaj") płyniami. Bo ŭ toj balšyni, što hałasavała za ŭchvalenyja Palitradaj prajekty stratehii, ekanamičnaj platformy i "małoj kanstytucyi", byli nia tolki kamunisty dy kazulincy, ale i pradstaŭniki BNF, AHP. Tak što chutčej možna kazać pra zmahańnie ŭ pytańni ab kaaalicyjnaj hijerarchii.
U vyniku pieramahła ideja sustaršynstva (šmathałovaha cmoka, pavodle Sieviarynca). "Adbyłasia taksama delehitymacyja Milinkieviča jak adzinaha lidera", — kanstatuje Valer Karbalevič. Razam z tym, na jahonuju dumku, ciažka skazać, ci vyrašana zadača pierafarmatavańnia kaalicyi z metaj padvysić efektyŭnaść jaje pracy.
Jak viadoma, sam Milinkievič u sustaršyni nie pajšoŭ, ale jahonyja prychilniki ŭ Palitradzie buduć. Dyk ci nie pradoŭžycca pieraciahvańnie koŭdry? Tym bolej što Milinkievič na kanhresie kazaŭ: adzinstva — nie fetyš. Va ŭsiakim razie, vidavočna, što z kamunistami jahonamu ruchu nie pa darozie.
Darečy, prychilniki Milinkieviča składali na mierapryjemstvie kala 40%. Heta niemałaja ličba. Vidavočna, što ruch "Za svabodu!" maje patencyjał. Inšaja reč, što, na dumku asobnych ekspertaŭ, tolki ciapier, pa vynikach raskołu, lider sprabuje padvieści pad ruch idejny hrunt u vyhladzie tryjady: niezaležnaść, demakratyja, intehracyja ŭ Eŭropu (apošni składnik, peŭna, pradyktavany intaresami aljansu z "Eŭrapiejskaj kaalicyjaj").
Šerah naziralnikaŭ ličyć, što supraćpastaŭleńnie "stratehii baraćby" i "stratehii čakańnia" vyhladała ŭ peŭnaj stupieni štučnym, navat demahahičnym: maŭlaŭ, takim čynam chto-kolviek z palitykaŭ chacieŭ bolej vyhadna pazycyjanavać siabie na tle apanentaŭ. Vincuk Viačorka ŭ interviju "Svabodzie" zaznačyŭ: dyskusii ŭ pytańni stratehii faktyčna nie adbyłosia — adno što abmien jarłykami.
Nakolki majuć racyju prychilniki kanśpiralohii, śćviardžajučy, što za biaskoncymi zvadkami — ruka Maskvy i KDB? Na dumku Karbaleviča, hetyja čyńniki nia varta pierabolšvać. Chutčej, zhubna adbivajecca šmathadovaje znachodžańnie pa-za systemnaj palitykaj. U hetaj zamknionaj prastory mižasabovyja dačynieńni pačynajuć daminavać, ličyć palitolah. Sa słoŭ Karbaleviča, historyka pavodle adukacyi, niekali hetak sama žorstka zmahalisia miž saboj ŭ emihracyi pazbaŭlenyja mahčymaściaŭ udziełu ŭ realnaj palitycy balšaviki, mienšaviki, esery i h.d.
Dyk ci nia trapili viarchi tytulnaj apazycyi ŭ stanovišča palityčnych emihrantaŭ va ŭłasnaj krainie?
Toje, što ŭ pytańniach stratehii nie było sensoŭnaha abmienu dumkami, a inšyja dakumenty praštampavali ŭvohule ledź ci nie aŭtamatam, lišni raz śviedčyć, što kanceptualnyja rečy apynulisia nie na pieršym planie. Chacia i da ekanamičnaj platformy, i da "małoj kanstytucyi" ŭ ekspertaŭ taksama byli surjoznyja pytańni.
Varta nahadać, što entuzijasty kanhresu abiacali dać hramadztvu "pazytyŭnuju alternatyvu". Ale ciažka ŭjavić, kab raspaŭsiud ichnich abjomnych napracovak u masach rezka pašyryŭ bazu apazycyi. Naŭrad ci vykličuć vialiki rezanans i pryniatyja kanhresam zvaroty dy rezalucyi, sfarmulavanyja całkam u tradycyjach žanru.
To bok abiacanaha mocnaha mesydžu hramadztvu nie atrymałasia. Nie razabralisia navat z supiarečnaściami ŭ svaich šerahach. Ahulnych aryjentyraŭ, prymalnaha dla ŭsich alharytmu dziejnaści nie namacali. Tak, žarści časam až siahali praz kraj, ale heta była, na žal, bura ŭ šklancy vady.
Mahčyma, najbolej trapna padsumavaŭ vynik mierapryjemstva, jakoje "ničoha nie vyrašaje", rehijanalny aktyvist Brokaraŭ: "Usie buduć rabić toje, što rabili dahetul".
