Raisa Žuk-Hryškievič razam z mužam.
U čaćvier 2 krasavika, na 90-m hodzie žyćcia, adyšła ŭ lepšy śviet vialikaja biełaruskaja patryjotka, vydatnaja žančyna, siabra Rady BNR, dr. Raisa Žuk-Hryškievič.
Naradziłasia Raisa Žukoŭskaja ŭ śviedamaj biełaruskaj siamji ŭ Pružanach. Vučyłasia ŭ Biełaruskaj himnazii ŭ Vilni, skončyła dantystyku ŭ Niamieččynie, ale, pakolki jeŭrapiejskija dypłomy ŭ halinie miedycyny ŭ Kanadzie nie pryznavalisia, paśla imihracyi ŭ hetuju krainu znoŭ musiła ŭziacca za navuku, kab atrymać prava na pracu. Raskazvała nie raz, jak ciažka było vučycca i adnačasna zarablać na chleb u tyja časy. Tut užo, u Kanadzie, Raisa Žukoŭskaja vyjšła zamuž za d-ra Vincuka Žuk-Hryškieviča, jaki byŭ tady zastupnikam Staršyni Rady Biełaruskaj Narodnaj Respubliki Mikoły Abramčyka.
Praz šeśćdziesiat hadoŭ jana pracavała na karyść Biełarusi. Ciaham dvanaccaci hadoŭ, kali muž, dr. Vincuk Žuk-Hryškievič, byŭ staršyniom Rady Biełaruskaj Narodnaj Respubliki, była jana štodzionnaj supracoŭnicaj Staršyni Rady.
Adnym ź vialikich zdabyćciaŭ Raisy i Vincuka Žuk-Hryškievičaŭ było ŭstalavańnie Biełaruskaha kryža na Proščy Mučanikaŭ u antaryjskim horadzie Midłand. Da Kryža paźniej dadaŭsia Pomnik achviaram kamunizmu ŭ Biełarusi. Biełarusy kožny hod biaruć udzieł u pałomnictvie da Biełaruskaha kryža ŭ Midłand.
Była Raisa Žuk-Hryškievič i prystojnym čałaviekam. Dla plamieńnikaŭ była jana druhoj matkaj. U jaje pryhožaj siadzibie pravodzili jany ŭsie kanikuły. Ale i dla siabroŭ byŭ dom Raisy Žuk-Hryškievič zaŭsiody adkryty. Nie tolki ŭražvała haścinnaść haspadaroŭ, ale i šmat chto pryjazdžaŭ navat z zamiežža da doktara Raisy lačycca. Jak i ŭva ŭsim, za što brałasia, była Raisa vydatnaj dantystkaj.
Lubiła Raisa mastactva. Lubiła čytać. «Našu Nivu» čytała z zachapleńniem «ad A da Ja» da apošnich dzion. Lubiła pisać i vielmi pryhoža pisała. Vydała vialikuju knihu «Žyćcio Vincenta Žuk-Hryškieviča». U ramkach Vydavieckaha kamitetu Zhurtavańnia Biełarusaŭ Kanady spryčyniłasia da vydańnia dvuch padručnikaŭ biełaruskaje movy aŭtarstva siastry Valanciny Paškievič. Da kanca žyćcia hetyja knihi raspaŭsiudžvała. Vialikim ščaściem byli dla Raisy jaje dva padarožžy ŭ Biełaruś u dzievianostyja hady.
Budzie ciažka dla biełarusaŭ Kanady pryvykać da sumnaje rečaisnaści, što Śvietłaj Pamiaci Raisy ŭžo miž nami niama. Ale ŭ sercach našych jana budzie pradaŭžać žyć. Śvietłaja joj pamiać!
